Κώστας Φριλίγγος - "Στο Φωτονήσι" - ποίημα, 1944 - περ. "Λεσβιακά Γράμματα" (Μυτιλήνη)

 

Κώστας Φριλίγγος

« Στο Φωτονήσι »

ποίημα, 1925

 

 

 

           « ΣΤΟ ΦΩΤΟΝΗΣΙ »

 

 

Στο φωτονήσι ξανά να βρεθούμε
βοηθάτε φτερά !
Τον ήλιο, που γέρνει και σβεί, να χαροϋμε
την ώρα που ανθεί στα νερά,
τα τρεμάμενα, ολόξανθο δείλι.
Ανοιχτή του ναού καρτερά πάλ’ η πύλη
τη χαμένη ψυχή να δεχτεί, που το δρόμο έχει χάσει
στην πλατιά ταξιδεύοντας πλάση.

 

Να’ταν πάλι να νιώσω όπως τότες, παιδί,
την αρμύρα
του κυμάτου που σπάει στου νησιού μας τους βράχους
για ν’ ακούω σκυφτός στης Γραφής τη σπουδή
του Δαβίδ τη κινύρα !

 

Πώς βιάστηκαν έτσι και φύγαν τα χρόνια !
Σα νά'τανε χτές, που τα πεύκα έτσ’ ως γέρναν,
θυμάμαι,
μαζί τους ψυχή μου και σένα σε παίρναν
ψηλά στ’ ακροκλώνια.

 

Ώ! πάμε,
και φεύγει το δείλι,
κ’ είν’ όμορφη η νύχτα κ’ η πύλη
σφαλά. Κι’ αν μιά τέτοια νυχτιά ξελογιάστρα
ξανά σε γελάσουνε τ' άστρα
για πάντα πιά τότες ψυχή τρελλοκόρη
σε παίρνουν παγάνες και Πάνες στα όρη.

 

(1925. Ανέκδοτο)

 

                                             Κ. ΦΡΙΛΙΓΓΟΣ

 

 

[ το ποίημα

του Κώστα Φριλίγγου

«Στο Φωτονήσι»

 (γραφή: 1925)

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Λεσβιακά Γράμματα »,

Μυτιλήνη,

Τεύχος 5, Ιούλιος 1944, σ. 6 ]

 

  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "