Κατίνα Παϊζη
« Radio »
ποίημα,
1936
«
RADIO »
Πέρναμε
μουσική απ’ τη Βαρσοβία
κι
ακούγαμε σωπαίνοντας βαθειά.
τριγύρω
μας εσκόρπιζε η φωθιά
μιά
φλογερή παράξενη γοητεία.
Θολή
απ’ τα σιγαρέττα η ατμοσφαίρα
φώτα
απαλά, ροδόχρωμα, γλυκά.
και
τα τραγούδια αργά, παθητικά
σαν
όπιο στ’ αρρωστημένα νεύρα.
Κάποιο
λεπτότατο άρωμα εσκορπούσαν
τα
πρόσωπα, τα πράγματα, οι σκιές
που
εγέμιζαν καθρέφτες και γωνιές
κι
όλα σα μαγεμένα ακινητούσαν.
Κι
ήταν σαν καταφύγια τα ντιβάνια
για
υπέρτατη μιά βύθιση. φτερά
οι
στοχασμοί κι οι πόθοι γιορτερά
στα
μέτωπα και στα μαλλιά στεφάνια.
Κάθε
φορά μονάχα που εσωπούσαν
στις
κόρδες και στα στόματα οι σκοποί,
μας
τρόμαζε η λιγόστιγμη σιωπή
και
μυστικά οι ψυχές αγωνιούσαν.
ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΪΖΗ
[ το ποίημα
της Κατίνας Παϊζη
« Radio »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Κρητικές
Σελίδες »,
Ηράκλειο,
(διευθύντρια: Θάλεια Καλλιγιάννη),
Έτος Α’, τεύχος 3-4, Απρίλιος-Μάϊος
1936, σ. 76]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.