Στέφανος Δάφνης
«
Ο χορός των εφτά παρθένων »
ποίημα,
1944
« Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΦΤΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ
»
Από ποιές φωτιές πελαγινές
κι’ από χώρες ξένες
ήρθαν και χορεύουνε γυμνές
οι εφτά παρθένες ;
Στην ακρογιαλιά τη δυσμική,
πάνου στην κρουστή, τριζάτην άμμο,
μαργαριταρόριζα λευκή
φέγγουν τα μικρά ποδάρια χάμω.
Γράφουν, ξαναγράφουν το σονέτο τους
δεκατέσσερα γοργά περιστεράκια.
Καρδιοτρέμει το κατάγιαλο, με τους
ανάλαφρους αφρούς του, σα φιλάκια.
Δυό μελαχρινές, δυό καστανές,
δυό χρυσές, μελίχρυσες, — και μία
σάμπως να’ ρθε απ’ τ’ άστρα, κ’ είναι λες
μούσα αστερομάτα η Ουρανία.
Λυγερές, ορθόστηθες, στηλές,
λες κ' έχουν στις βλέβες τους ιχώρα,
έτσι όπως ροδίζουν οι αντηλιές
στου γυμνού κορμιού τους την οπώρα.
Έτσι όπως τα μάτια τους λαγγεύουνε
κι αεροπροσφέρεται το σώμα,
με τα χείλη που μισόκλειστα σαλεύουνε
που ζητάνε, δέ ζητάνε έν άλλο στόμα . . .
Βύθισε κι' ο ήλιος στα νερά,
βγήκε το φεγγάρι κι’ ο χορός τους
γίνηκε φωτόχαρη χαρά
και τα κύματ’ αργυρά, σα να’ναι αφρός τους.
Θάν τις πάρει η αύρα της αυγής ;
Με χρυσόνειρη θα φύγουν πάλι βάρκα ;
Είν' εφτά νεράϊδες της πηγής ;
Είν’ ανθρωπογέννητες, με σάρκα ;
Ποιός το ξέρει . . Επάψαν το χορό,
σιωπηλές κάθονται αράδα αράδα,
σβυέται το φεγγάρι στο νερό
κ’ η ζωγραφιά στη σκοτεινάδα.
ΣΤΕΦ. ΔΑΦΝΗΣ
[ το ποίημα
του Στέφανου Δάφνη
« Ο χορός των εφτά παρθένων »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Επαρχιακά Γράμματα »
(διευθυντής: Γιώργος Α. Παπαχρίστου),
Αθήνα, Έτος Α’, τεύχος
2, Μάης 1944, σ. 2]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.