Παναγιώτης
Βρισιμιτζάκης
«
Σφίγγα »
ποίημα,
1928
«
ΣΦΙΓΓΑ »
Το μυστικό μου που κρατώ στα στήθη
αξήγητο θα μείνει στον καθένα.
Αίνιγμα μες σε χρόνια περασμένα.
γρίφος στρυφνός μες τα πολλά τα πλήθη.
Κ’ οι κούφιοι που με τριγυρίζουν λίθοι
αντιλαλούν μυστήρια χαμένα,
θρύλους παλιούς... Μά αυτά όλα ξεχασμένα,
στο πέρασμα του χρόνου και στη λήθη.
Τα στήθεια μου τ’ απόρητα κρατούνε.
Τριπλό το φώς μου και τριπλή η ψυχή μου
από τα νύχια ως με την κεφαλή μου.
Πάνω μου αόρατοι οι θεοί περνούνε,
Ο Όσιρις με την Ίσιδα ένα πλέκει
μυστήριο. Κ' ο 'Ωρος κλαίει παρέκει.
Π. ΒΡΙΣΙΜΙΤΖΑΚΗΣ
[ το ποίημα
του Παναγιώτη Βρισιμιτζάκη
« Σφίγγα »
από την ποιητική του
συλλογή
« Σαρκοφάγοι
και Οβελίσκοι »
Αλεξάνδρεια, 1928 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.