Ίσαντρος Άρις
«(Φθινοπωρινό)»
ποίημα,
1925
δημοσίευση
περ. « Νέα
Τέχνη »
( ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ )
Η πολιτεία υγρή, θαμπή, βουβή—
(θυμάμαι κάποια
νύχτα μακρυνή . . .)
Μές στη βροχή τα ηλεχτρικά
πως τρεμοσβύνουν...
(’Ώ
οι αναμνήσεις που δέ μας αφίνουν...)
Και πως τα δέντρα
γέρνουν σιωπηλά . . .
(έτσι είτανε και
κείνη τη νυχτιά...)
Βροχή μονότονη, σαν
κουρασμένη
(Σ’ ένιωθα δίπλα
μου, συλλογισμένη...)
Ώ το Φθινόπωρο κι η Ατονία...
(και πως επίστευα στην
ευτυχία...)
— Μαύρες σκιές παντού τριγύρω είν’
απλωμένες—
(κι ώ οι αναμνήσεις μου οι
φτωχές, οι δακρυσμένες...)
ΙΣΑΝΤΡΟΣ ΆΡΙΣ
[ το ποίημα
του Ίσαντρου Άρι (Νίκος Χάγερ Μπουφίδης)
«(Φθινοπωρινό)»
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νέα
Τέχνη »,
(διευθυντής: Μάριος Βαϊάνος)
Αθήναι,
Έτος Β’, αριθμός 1-2,
Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1925, σ. 4 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "