Τάκης Μπαρλάς -- "Ιζόλδη" - ποίημα, 1925 - δημοσίευση περ. "Νέα Τέχνη" (Αθήναι)

 

Τάκης Μπαρλάς

« Ιζόλδη »

ποίημα, 1925

δημοσίευση περ. « Νέα Τέχνη »

 

 

 

 

 

                     « ΙΖΟΛΔΗ »

 

 

Χλωμό παιδί, λαμπαδιστόν αγόρι
Ξεχειλιστό απ’ της ηδονής τη γλύκα
Κι’ απ’ των καϋμών τη φλόγα, όποιος αγροίκα
Την άμοιαστη λαλιά σου, όποιος εθώρει

Το θεϊκό, χλωμό, γλυκό σου θώρι
Ξανθόστεφον, αξέχαστα του ενίκα
Το νου η γητειά σου η ολόπικρη, κι’ η γλύκα
Των βαθουλών ματιών ... Ωραίον αγόρι

Όμοια το νου μου καίει, μου καίει τα χείλη
Κάποιο φιλί θλιμμένο - κάποιο δείλι
Χινόπωρου στο σκήνωμα του ελάτου,

Π’ όλους, πιοτό διπλόκρουνης μιάς βρύσης,
Τους γλυκυσμούς μου εκέρασε της ζήσης
Κι’ όλη την πίκρηα αντάμα του θανάτου.

                                            ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΡΛΑΣ  

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Τάκη Μπαρλά

« Ιζόλδη »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νέα Τέχνη »,

 (διευθυντής: Μάριος Βαϊάνος)

Αθήναι,

Έτος Β’, αριθμός 1-2, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1925, σ. 1 ]

 

 

 

                         ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "