Χρίστος Κυραλένης
« Θάσος
»
ποίημα, 1955
δημοσίευση περ. « Τα Φοιτητικά
Γράμματα της Θεσσαλονίκης »
« ΘΑΣΟΣ »
Γαλαζοπράσινη
ξωθιά, στο
βορεινό Αιγαίο.
Στη δόξα
δέ σε
πρόφτασα. Στην παρακμή
σε κλαίω!
Σειρήνα, που ξελόγιαζες ναύτες
πελαγοδρόμους,
με
τη μελλίρυτη
ομορφιά, ποιούς να
θυμάσαι χρόνους,
όταν
ο μπάτης μ'
ηδονή στα φύλλα αναρριγήση
κι
απ’ το βαθύ
πευκόδασο, πλαγίαυλος αρχίση,
ν’ αχολογάη μακρόσυρτα στη
γαλανή μαγεία
το τρισαιώνιο έπος
σου, την άσωτη
ιστορία...
Κι ακούν τα
σκόρπια μάρμαρα τον ήχο
των θεών σου,
που ψιθυρίζει
Αρχόντισσα, να
λύση τ’ όνειρό σου :
— « Θάσο, πέθαν' ο
Απόλλωνας! ο Διόνυσος βουβάθη!
Του Πάνα λούφαξε ο
αυλός στα δασωμένα βάθη!
Ιεροφάντης δέ
θα βγή, ναό να
λειτουργήση
κι ούτε των Μήδων η στρατιά,
τάλαντα να
ζητήση!
Καίσαρες στα συμπόσια
δεν πίνουν το
κρασί σου,
μηδέ ναυμάχοι
απ' τη
φραγκιά σφάζονται για τη γή σου!
Στα ξακουστά
λιμάνια σου, τα
κουρσογητεμένα,
κατάρτι βενετσιάνικο δεν αληχτάει κανένα! »—
Μά δεν ξυπνάς,
Αρχόντισσα. Και καρτερείς
ακόμα,
το σφριγηλό
τον έφηβο, αλλόφρονο ένα
γιόμα,
νά’ρθη, αρχαίος αυλητής, διθύραμβο ν'
αρχίση
και
να χυμήξη
σάτυρος Θεός να
σε τρυγήση!
Μά
σβύσαν όλοι! Κι έμεινες, ώ
τραγική εταίρα,
μονάχη, δίχως εραστή, να φθείρεσ’ ολημέρα.
Λησμονημένη Αρχόντισσα, στο
βορεινό Αιγαίο,
την ομορφιά σου
ζήλεψα, τη Μοίρα σου την κλαίω !...
Χρίστος Κυραλένης
[ το ποίημα
του Χρίστου Κυραλένη
« Θάσος »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Τα Φοιτητικά Γράμματα της Θεσσαλονίκης »
Θεσσαλονίκη,
Τεύχος 3, Μάϊος-Ιούνιος 1955, σ. 81 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.