Τάκης Σινόπουλος
« Ιάκωβος »
ποίημα,
1951
ποιητική
συλλογή « Μεταίχμιο »
«
ΙΑΚΩΒΟΣ
»
Πότε
ήρθε δεν κατάλαβα.
Κάποιοι
κοίταγαν καθαρά μέσα στα οστά του
μά
εγώ δεν έβλεπα άλλο από το πρόσωπο
λευκό
σαν κιμωλία και φαγωμένο
από
χιλιάδες χρόνια.
Η
μνήμη μου παράξενο ανεβαίνει
στην
ηλικία του. Ποιός μέτρησε
ποτέ
τέτοιο ποσό. Τότε φορούσε
μια
μάσκα από χαμόγελο.
Αργούσε
να πεθάνει και τον άφησα
μόνο
μ’ ένα κερί.
Τώρα
είναι τυλιγμένος στο μαντύα μου
το
στρατιωτικό. Μαύρος τα ρουθούνια του
πρησμένα
από χολή.
Φορές
φορές μέσα σε τούτα τα χαρτιά
ακούω
το βήχα του.
Καιρό
δέ σάλεψε από εδώ
το
φώς έχει χαθεί στα μάτια του.
Φαίνεται
πως ο θάνατός του συνεχίζεται
χωρίς
μεταλλαγή.
Ο
Ιάκωβος είναι ένα μοιρασμένο σώμα.
Το
ένα κομμάτι του το βλέπω
τ’
άλλο χάνεται στη φθορά.
Μόνο
το χέρι του ζεστό
θυμίζει
πράγματα που επόθησα
και
τ’ αποχτήσανε άλλοι.
Θα
φύγω με τον Ιάκωβο.
Πρέπει
να συναρμολογήσω τόσα χρόνια.
Εσύ
λοιπόν που θ’ απομείνεις
δώσε
παρακαλώ τούτο το μήνυμα
στους
επιζώντας.
Τάκης Σινόπουλος
[ το ποίημα
του Τάκη Σινόπουλου
« Ιάκωβος »
από την ποιητική του συλλογή
« Μεταίχμιο », Ο Αιώνας μας,
Αθήναι, 1951 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
1951:
Τάκης Σινόπουλος, «Μεταίχμιο», Ο Αιώνας μας, Αθήναι, (1η
ποιητική συλλογή)
Τα 13
ποιήματα της ποιητικής συλλογής του Τάκη Σινόπουλου «Μεταίχμιο»:
/-1.
«Ελπήνωρ»,
/-2.
«Ιωάννα»,
/-3.
«Ελένη»
/-4.
«Ελένη ΙΙ»,
/-5.
«Μεταίχμιο»,
/-6.
«Ιάκωβος»,
/-7.
«Νεκρόδειπνος για τον Ελπήνορα»,
/-8.
«Εκείνος ο Φίλιππος»,
/-9.
«Τοπίο»,
/-10.
«Λεονώρα»,
/-11.
«Μεγίστη θύρα»,
/-12.
«Η τελευταία κραυγή»,
/-13.
«Άδης».
[ η
εγγραφή εδώ από την συνέκδοση των
δύο ποιητικών συλλογών του «Μεταίχμιο» (1951, Ο Αιώνας μας, Αθήναι) και «Μεταίχμιο
Β’» (1957, Δίφρος, Αθήνα) στα 1984
από τις εκδ. Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα, και εισαγωγή του Μ.Γ. Μερακλή. ]
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.