Διονύσιος Σολωμός - ("Πρώτοι στίχοι") - ανέκδοτο ποίημα - δημοσίευση 1936 περ. "Κρητικές Σελίδες" (Αθήνα)

 

Διονύσιος Σολωμός
 ( « Πρώτοι στίχοι » )

ποίημα (ανέκδοτο)

δημοσίευση (1936) περ. « Κρητικές Σελίδες »

 

 

 

 

 

 

      Ιδού που λαμπερά σουρποενδυμένο

      στες ερμιές του Ουρανού βγαίνει το βράδι

      και μακρύτατο σέρνει οκνό σκοτάδι

                                           μαυριλιασμένο

5    Παντού σιωπή μόν την φλογέρα πνέει

      βοσκούλα καθαρή, και το καημένο

      στα μοναχά τα δάση αρνί χαμένο

                                         τρέχει και κλαίει.

      Όλοι τους μαζωμένοι έκαμαν νέφη

10  τριγύρω γύρω εις το μιαρό το ξύλο

      άλλοι εσφάζαν την μάννα άλλοι τ’ αδέλφι

                                         άλλοι το φίλο.

      Καθένας τους για ’νδύμα ύστερο εφόρει

      μακρύο και ξεσχισμένο ένα σινδόνι

15  που εκυμάτιζε ολόασπρο σαν το χιόνι

                                        πού ’ναι στα όρη.  

      Λεν το τραγούδι τρομερά του ολέθρου

      και μουγκή και φρικτή μία λύρα μπαίνει

      που με κόκκαλα μαύρα είναι φτιασμένη

20                                    ενός σκελέθρου.

 

 

                                            Διονύσιος Σολωμός

 

 

 

[ σημείωσις «Κρητικών Σελίδων»:

Το ανέκδοτο αυτό τραγούδι του Σολωμού μας το ανακοινώνει  ο επιμελητής της νέας μεγάλης εκδόσεως του σολωμικού έργου απ’ την Ακαδημία Αθηνών κ. Ν. Τωμαδάκης, με την πληροφορία πως πρέπει να είναι γραμμένο στα 1820 ή και πριν, προτού γράψει ο Σολωμός τα γνωστά του πρωτόλεια ελληνικά τραγούδια. Το ποίημα ο Πολυλάς δεν έκρινε άξιο να δημοσιευτή. ]

 

 

[ το ανέκδοτο ποίημα

του Διονυσίου Σολωμού

( ο τίτλος πρέπει να είναι προσχηματικός )

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Κρητικές Σελίδες »

  ( διευθύντρια: Θάλεια Καλλιγιάννη)

Αθήνα,

Έτος Α’, τεύχος 6-7, Ιούλιος-Αύγουστος 1936, σ. 179 ]

 

 

                  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό ) 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "