Άνθος Πωγωνίτης - "Λιμάνι" - ποίημα, 1936 - δημοσίευση περ. "Κρητικές Σελίδες" (Αθήνα)

 

Άνθος Πωγωνίτης

« Λιμάνι »

ποίημα, 1936

δημοσίευση περ. « Κρητικές Σελίδες »

 

 

 

 

 

 

 

                       « Λιμάνι »

 

 

Τ’ απόσπερα με ξέθωρες εσθήτες ντύνεται, κι’ ακούς

σαν μουσικές αλλόκοσμες το φλοίσβο των κυμάτων,

όταν ξεχνιέται αθόρυβο σε μύριους θρήνους μυστικούς

κι’ αλαργινούς αντίλαλους – προσώπων και πραγμάτων.

 

Μέσ’ τα νερά του πνίγεται το φως – σαν όνειρο – χλωμό

και τα καράβι’ αναπολούν τρικυμισμένες ώρες.

- Σ’ ένα μουράγιο απόμακρο πώς καρτερούν τον ερχομό

καλοκυρές νησιώτισσες και μάννες μαυροφόρες.

 

Θαμπά φανάρια στ’ άλμπουρα, και τα παιδιά στην κουπαστή

καθώς η νύχτα πέφτει αργά με θλιβερή γαλήνη^.

 - Δεμένες η ψαρόβαρκες – οκνοί διαβάτες λιγοστοί

και πάνω απ’ όλα σέρνεται δειλόχρωμη Σελήνη.

 

Ολόγυρα τα μέγαρα με τη σιωπή μιλούνε κι’ ως

φορούνε τις τεφρές σκιές τα ερεβινά μαγνάδια

 - λες κι’ ανεβαίνουν πιο ψηλά να τ’ αγκαλιάσει ο ουρανός

ζευγαρωμένα κι’ άτονα σαν τα θλιμμένα βράδυα.  

 

Κι’ εγώ που μόνος περπατώ στης προκυμαίας την ερημιά,

όμοιο λιμάνι λαχταρώ βαθειά του να με κλείσει

στην πέτρινη γαλήνη του^. και στη βουβή του απανεμιά

κάτι που εντός μου κλαίει γοερά σα μάννα να κοιμίσει.

 

 

Θεσσαλονίκη

 

 

                                               Άνθος Πωγωνίτης

 

 

[ το ποίημα

του Άνθου Πωγωνίτη

« Λιμάνι »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Κρητικές Σελίδες »

  ( διευθύντρια: Θάλεια Καλλιγιάννη )

Αθήνα,

Έτος Α’, τεύχος 6-7, Ιούλιος-Αύγουστος 1936, σ. 221.

 ( από αυτό το διπλό τεύχος και εξής η έδρα του περιοδικού μετακινείται από το Ηράκλειο Κρήτης στην Αθήνα )  ]

 

 

 

                      ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "