Αντρέας Ζευγάς
(Αιμίλιος Χουρμούζιος)
« σονέττο
της Λευτεριάς iv »
ποίημα, 1927
δημοσίευση περ. « Λογοτεχνική
Επιθεώρηση »
I V
Θολώσανε τη βλέψη μου τα
χρόνια
και την αλκή μου
λύγισαν οι αιώνες,
και τα μαλιά
μου ανθίσανε τα
χιόνια,
σεμνές του
μαρτυρίου μου κορώνες...
Δεσμώτη μ’
αλυσόδεσαν σε κάστρα
που η νειότη μου ως
τριαντάφυλλο μαδούσε,
κ’
η πλήξη μέσα στην καρδιά βυζάστρα
κάθε
σταλίδα προσμονής τρυγούσε...
Και λόγιαζα
κάθε κακό μου ως μοίρα
πικρή κι’ ανίλεη να
με παιδεύει...
και στων
δεινών, θωρούσα, την πλημμύρα
στο Γολγοθά
της η ψυχή
να οδεύει,
μ’ ένα σταυρό στον
ώμο φορτωμένη
και με στεφάνι αγκαθερό στεμμένη
...
ΑΝΤΡΕΑΣ ΖΕΥΓΑΣ
[ το
ποίημα (σονέττο)
του Αντρέα Ζευγά (Αιμίλιου
Χουρμούζιου)
“ iv ”
από τον
κύκλο «Σονέττα της Λευτεριάς»
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Λογοτεχνική Επιθεώρηση »
Αθήνα,
Αριθμός
2, Μάρτης 1927, σ. 21 ]
( το
πρωτότυπο σε πολυτονικό )
1927: Αντρέας Ζευγάς [:Αιμίλιος Χουρμούζιος],
«Τα Σονέττα της Λευτεριάς», (6 ποιήματα) (δημοσίευση)
<
Τα 6 άτιτλα σονέττα υπό τον συμπεριληπτικό τίτλο «Τα σονέττα της Λευτεριάς» του
Αντρέα Ζευγά, (φιλολογικό ψευδώνυμο του Αιμίλιου Χουρμούζιου), δημοσιεύθηκαν
στο περ. «Λογοτεχνική Επιθεώρηση», αρ. 2, Μάρτης 1927, (σ. 21).>
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.