Π. Αχαιός
«
Πάτρα »
ποίημα,
1938
δημοσίευση
περ. « Αχαϊκά
»
« Πάτρα »
Στα πόδια της η θάλασσα πότε μ’ αφρούς
κυλάει
και πότε μ’ άγρια
κύματα υψώνεται και σπάει.
Ειρηνικές
βουνοκορφές στολίζουν τη θωριά της
π’ αιώνια η φύση
έβαλε μ’ αγάπη ολογυρά της.
Τ’ αχνόφωτα ακρογιάλια
της γλυκούς καημούς ξυπνάνε
κι’ οι αύρες οι αλκυόνιδες
έρωτες τραγουδάνε.
Κει που στενεύει η
θάλασσα, η Παληοβούνα γράφει
μιά πυραμίδα Χέοπος
και τόπους Νείλου πλάθει.
Κι’ όταν η άνοιξη
έρχεται και λυώνουνε τα χιόνια
στους ανθισμένους
κήπους της γλυκολαλούν τ’ αηδόνια.
Και πέρα κει στους
κάμπους της τ’ αμπέλια πρασινίζουν
και οι εληές οι
γέρικες θείους καρπούς γεμίζουν.
Μά η δική της ομορφιά
όποιος την έχει ζήσει
είναι τ’ ασύγκριτ’ όραμα
όπου της δίν’ η Δύση.
Π. ΑΧΑΙΟΣ
[ το ποίημα
του Π. Αχαιού
« Πάτρα »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αχαϊκά
»
(διευθυντής: Κ.Ν. Τριανταφύλλου)
Πάτραι,
Έτος Β’, αριθμός 5, Απρίλιος
1938, σ. 27 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.