Λορέντζος Μαβίλης - "Μούχρωμα" - ποίημα - δημοσίευση (1899) - περ. "Η Τέχνη" (Αθήναι)

 

Λορέντζος Μαβίλης

« Μούχρωμα »

ποίημα

δημοσίευση (1899)  περ. « Η Τέχνη »  

 

 

 

 

 

 

                              « Μούχρωμα »  

 

 

Φυσάει τ’ αεράκι μ’ ανάλαφρη φόρα

Και τες τριανταφυλλιές αργά σαλέβει^.

Στες καρδιές και στην πλάση βασιλέβει

Ρόδινο σούρουπο, ώρα μυροφόρα,

 

Χρυσή θυμητικών ονείρων ώρα,

Που η ψυχή τη γαλήνη προμαντέβει,

Την αιώνια γαλήνη, και αγναντέβει

Σα για στερνή φορά κάθε της γνώρα

 

Αξέχαστη^. ξανθές κρινοτραχήλες

Αγάπες, γαλανά βασηλεμένα

Μάτια ογρά και φιλιά και ανατριχίλες

 

Και δάκρυα^. πλάνα δώρα ζηλεμένα

Της ζήσης που αχνοσβυέται και τελειόνει

Σαν το θαμπό γιουλί που ολοένα λυόνει.

 

 

                                            Μ.   ( Λορέντζος Μαβίλης )  

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα ( σονέττο )

του Λορέντζου Μαβίλη

  ( υπογράφει απλά ως: «Μ» )

« Μούχρωμα »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Η Τέχνη »

  ( εκδότης/δντής: Κώστας Χατζόπουλος )

Αθήναι,

τεύχος 6, Απρίλιος 1899, σ. 157. ]

 

 

 

             ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

( στη δημοσίευση του περιοδικού το ποίημα δεν είναι χωρισμένο σε στροφές )

 

  

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

                                            

 

Σπήλιος Πασαγιάνης - "Δασοβασίλεμα" - ποίημα - δημοσίευση (1899) - περ. "Η Τέχνη" (Αθήναι)

 

Σπήλιος Πασαγιάνης

« Δασοβασίλεμα »

ποίημα

δημοσίευση (1899)  περ. « Η Τέχνη »   

 

 

 

 

 

 

                              « Δασοβασίλεμα »   

 

 

Με τα ηλιοβασιλέματα νεκροθυμιά και κλάμα

Άπλωσε η ώρα στην ερμιά και μούχρωσαν τα δάσα,

Κι από τα μοσκοέλατα σμαραγδοστάζουν δάκρυα.

Σαβανοφέγγει αχνόχρυσος στα δενδροτόπια ο ήλιος,

Και οι ευωδιές λιγόθυμες στις λιβανάτες ώρες

Θυμιαίνουν στ’ αερίσματα. Στα φύλλα ανατριχίλα

Τα δροσοφόρια εξέχυσαν κι’ ανάδυρτα σαλεύουν^.

Κι από τα δέντρα τα πουλιά στερνολαλιές αφήνουν

Και σβύνουν μές τ’ απόσπερο. Η σιγαλιά κ’ η νέκρα

Δακρυολογάν στα πέριορα, σαν ξεψυχάει κ’ η μέρα.

Ίσκιοι τα πλάγια απόσκιωσαν. Από τα δάσα γύρω

Βγαίνει βαθύ αναβούϊσμα. Κι αφ’ τ’ άραχνο το δύσμα

Ολόστερνες ηλιοφεγγιές τα δεντροκόρφια βάφουν.

Το φως αχνό κι αψηφωτό ψυχοραγάει στο δάσο

Και σβύνει μές τις φυλλουριές και στις ιτιές νεκρώνει.

Τα φύλλα πέφτουν άψυχα με θρήνο^. και τ’ αγέρι

Μ’ άρυθμο τα θρηνολογάει και σύγκρυο μυρολόϊ^.

Κι από τα μοσκοέλατα χρυσοσταλάζουν δάκρυα

Με τα ηλιοβασιλέματα, προς την παθιάραν ώρα,

Που κλαιν τ’απόσκια και βουβά κλαίνε τα δάσα, κλαίνε.

 

 

 

 

 

                                  Σπήλιος Γ. Πασαγιάνης

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Σπήλιου Πασαγιάνη

« Δασοβασίλεμα »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Η Τέχνη »

   ( εκδότης/δντής: Κώστας Χατζόπουλος )

Αθήναι,

Τεύχος 6, Απρίλιος 1899, σ. 142. ]

 

 

                  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

                                            

 

 

Ιωάννης Γρυπάρης - "Η Σφίγγα" - ποίημα, 1899 - δημοσίευση (1899) περ. "Η Τέχνη" (Αθήναι)

 

Ιωάννης Γρυπάρης

« Η Σφίγγα »

ποίημα

δημοσίευση (1899)  περ. « Η Τέχνη »    

 

 

 

 

  

                       «  Η Σφίγγα »  

 

 

Στο δρόμο, δρόμο της ζωής, που ξεκινάω διαβάτης,

μου έχει καρτέρι, πλαγιαστή καταμεσίς στη στράτα,

η Σφίγγα, η στρίγγλα, μ’ ανοιχτά τα πόδια τα νυχάτα

να κρίνω τ’αξεδιάλυτα παραμαντέματά της.

 

– Πρόσταξε ο Ρήγας μια φορά και βγάζει ο Ρήγας διάτα

να τρων τη μάννα τα παιδιά κ’ η μάννα τα παιδιά της^.

στην άμμο φύτεψε μηλιάν ο Ρήγας της Μπαγδάτης

και μήλα τρώει στα γέρα του, στάχτη στεγνή γιομάτα^.

 

– Τραβάω να φάω τη μάννα μου ! – Ώρες καλές, και κείνη,

ως που να πας, ξενύχιασε τ’αδέρφια σου και πίνει

το νέο τους αίμα, κόκκινη απ’ την κορφή ως στη φτέρνα.

 

– Τραβάω να με φάη η μάννα μου ! – Ώρες καλές ! – Μά ως τόσο

καρπό απ’ της άμμος τη μηλιά θα βρω και θα της δώσω

να ζωντανέψη τους νεκρούς.  – Της ζωής διαβάτη, πέρνα !

 

 

 

      Σίφνος

 

                                          Ι.Ν. Γρυπάρης

 

 

 

 

[ το σονέττο

του Ιωάννη Γρυπάρη

« Η Σφίγγα »

  ( προερχόμενο όπως αναγράφεται στη δημοσίευση:

 « από τους Αντέρωτας και Αντιχρίστους » )

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Η Τέχνη »

    (εκδότης/δντής: Κώστας Χατζόπουλος )

Αθήναι,

Τεύχος 4, Φεβρουάριος 1899, σ. 87. ]

 

 

                            ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

                                            

 

Πέτρος Βασιλικός (Κώστας Χατζόπουλος) - "Είμαι ο μαύρος ίσκιος..." - ποίημα, 1898 - ποιητική συλλογή "Τα Ελεγεία και τα Ειδύλλια"

 

Πέτρος Βασιλικός ( Κώστας Χατζόπουλος )

« Είμαι ο μαύρος ίσκιος… »

ποίημα

ποιητική συλλογή (1898)  «Τα Ελεγεία και τα ειδύλλια »

δημοσίευση (1898)  περ. « Η Τέχνη »  

 

 

 

 

 

 

 

                   « Είμαι ο μαύρος ίσκιος … » 

 

 

 

Είμαι ο μαύρος ίσκιος που περνάει και πάει,

που περνάει και πάει μές στην ερημιά,

είμαι ο μαύρος ίσκιος πό’χω στοιχειωμένο

το παλιό το σπίτι μές στη λαγκαδιά.

 

Είμαι ο μαύρος ίσκιος που το δρόμο κόβει,

που το δρόμο φράζει κατά το γιαλό,

είμαι ο μαύρος ίσκιος που τα ρόδα πνίγει

πριν ναν τα ξυπνήσει το πουρνό.

 

Ώ αδερφή του πόνου, που ζητάς τα ρόδα,

της αυγής τα ρόδα στην αχνή βραδυά,

είμαι ο μαύρος ίσκιος που τα ρόδα πνίγει,

και ξυπνάει το γκιόνη μές στη σκοτεινιά.

 

Ώ φτωχή νεράϊδα, που το κλάμα σέρνεις

μές στα κρύα τα δάση που περνάς,

είμαι ο κρυφός ίσκιος πό’χω σου κλεμένο

τον παλιό αρεβώνα που ζητάς.

 

Είμαι ο μαύρος ίσκιος που περνάει και πάει,

που βουβός περνάει μές στην ερημιά,

είμαι ο μαύρος ίσκιος πό’χω στοιχειωμένο

το παλιό το σπίτι μές στη λαγκαδιά.

 

 

 

(  Από «Τα Ελεγεία και τα ειδύλλια» )

 

 

                     Πέτρος Βασιλικός  ( Κώστας Χατζόπουλος )

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Πέτρου Βασιλικού (Κώστα Χατζόπουλου)

« Είμαι ο μαύρος ίσκιος »

από την ποιητική του συλλογή   

« Τα Ελεγεία και τα Ειδύλλια », Αθήναι, 1898

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Η Τέχνη »

   ( εκδότης/δντής: Κώστας Χατζόπουλος )

Αθήναι,    

τεύχος 2, Δεκέμβριος 1898, σ. 43. ]

 

       ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

[ Ο Κώστας Χατζόπουλος υπέγραψε τις δύο πρώτες ποιητικές του συλλογές ως Πέτρος Βασιλικός και αυτό το ψευδώνυμο το διατήρησε και σε άλλες δημοσιεύσεις του ]

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com