Στέλιος Σπεράντσας - "Αργοναύτης" - ποίημα - δημοσίευση 1920 - περ. "Ανθρωπότης" (Αθήναι)

 

Στέλιος Σπεράντσας

« Αργοναύτης »

ποίημα, 1920

δημοσίευση περ. « Ανθρωπότης » 

 

 

 

 

 

 

 

                          « Αργοναύτης » 

 

 

 

Μέσ’ στης αγάπης τ’άγριο πέλαγος

απλώνω το πανί μου εγώ Αργοναύτης.

Κι ορθόπλωρα αν με φέρνης, θάλασσα,

τον πόθο πιο αμέρωτο ξανάφτεις.

 

Μα εσύ, μιά αγνή ψυχούλα και άπλερη,

με τα φτερούγια σου τ’αχνά, όπως είνε,

ποτέ μην ανοιχτής στα κύματα^.

μόνο στης αμμουδιάς τα κρίνα μείνε.

 

Και πριν τα φτάση και πεθάνουνε

μιά στάλα από της Μήδειας το φαρμάκι,

τραγούδα τους για το πλεούμενο,

που δεν ξαναγυρίζει, καραβάκι.

 

 

                                           Στέλιος Σπεράντσας

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Στέλιου Σπεράντσα

 « Αργοναύτης »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ανθρωπότης »

  (διευθυντής: Δημήτριος Ε. Τζιάθας )

Αθήναι,

Έτος Α’, τεύχος Ζ΄, Μάϊος 1920, σ. 6 ]

 

 

                      ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com