Μιλτιάδης Μαλακάσης
«
Σονέττο »
ποίημα
δημοσίευση
(1929) περ. « Ο Νουμάς »
« Σονέττο
»
Μες
στο γαλάζιο σύθαμπο, μ’ άχραντα ρόδα η χαραυγή,
Κ’
η πούλια μέσα στα κροντήρια πέταλα να στάζει.
Μάργαρο
τέτιο ανθόνερο η καρδιά σου νάτανε να πιεί,
Να
δροσιστεί και να καεί σα φύλλο στο χαλάζι !
Όμως
τη μέρα τρέμε τη, γλήγορη τόσο, κι αν αργεί
Να
λάμψει ο ήλιος, μ’ όλο που κι αθώρητος φαντάζει,
Να
τος, σα μιάν αγιάτρευτη, πάν’ από το βουνό πληγή,
Πώς
κάνει τον εφτάχρωμο ουρανό κι ανατριχιάζει…
Αλίμονο
! τέτιες μουντές αιματοστάλες, οι λαμπρές,
Να
γίνονται ορθρινές στιγμές πρί να σβυστούν, τι φρίκη !
Και
να θαρρείς με το αύριο πως κάποιες θά’ρχουνται χαρές !
Αλήθεια,
δεν εστάθηκε παρόμοια καταδίκη,
Κ’
εκείνο το μαρτυρικό στεφάνι, που άπειρες φορές,
Τ’
άσπλαχνο φως σου εφόρεσε, μοιραία κορφή, σου ανήκει.
Μ. Μαλακάσης
[ το ποίημα
του Μιλτιάδη Μαλακάση
« Σονέττο »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ο
Νουμάς »
( διευθυντής: Πάνος Δ. Ταγκόπουλος )
Αθήνα,
Περίοδος Γ’, Χρόνος ΚΒ΄,
Τεύχος 1 (786), Οκτώβρης 1929, σ. 1. ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό
)
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.