Κωστής Παλαμάς
«
Η τρελή στο περιβόλι »
ποίημα
δημοσίευση
(1920) περ. « Ανθρωπότης »
« Η
τρελή στο περιβόλι »
Αγνάντια
νά το περιβόλι
και
οι λεύκες και οι πορτοκαλλιές
και
των κλαδιών πλεχτών οι θόλοι
και
σα βωμοί οι φωλιές.
Και
μέσ’ από τα δέντρα, και όλοι,
γυναίκες,
άντρες, μισεροί,
σα
να γιορτάζουνε μια σκόλη,
τί
γιορταστές φαρμακεροί !
Ίσκιοι,
στους ίσκιους μέσα, εκείνοι,
σωμένοι
σαν από χτικιό,
μέσ’
στης αρρώστιας το καμίνι,
συναπαντιένται,
συντυχαίνουν,
και
λησμονιένται και διαβαίνουν,
παιδιά,
γυναίκες, άντρες, όλοι,
σκέλεθρα
μέσ’ στο περιβόλι,
στο
περιβόλι το χλωρό.
Και
πέρα, ξεμοναχιασμένη,
μιάν
όψη, μιά φωτοκαμένη,
που
είταν γυναίκα μιά φορά,
και
τώρα νά ! η τρελή, η τρελή,
πάντα
γυρνά, πάντα γυρνά,
πάντα
βουβή, πάντα βουβή,
γύρω
τριγύρω απ’ τη μουριά,
κ’
η μέρα δεν την εμποδίζει,
κ’
η νύχτα δεν τη σταματά,
και
τριγυρίζει, όλο γυρίζει,
κι
ο μόρτης την πετροβολά,
κι
αυτή παράπονο δέ βγάζει,
και
δεν τηράει και δεν αλλάζει,
και
δέ μιλεί, και δέ μιλεί,
και
νά η τρελή, και νά η τρελή,
και
τριγυρίζει, όλο γυρίζει,
Κανείς,
κανείς δεν τη φροντίζει,
κανείς,
κανείς δεν τη γνωρίζει …
(
Κάποτε μούγκρισε σεισμός,
η
Αγάπη … Πάει το μετερίζι,
και
πάει και πάει κι ο λογισμός).
Κωστής Παλαμάς
[ το ποίημα
του Κωστή Παλαμά
« Η τρελή στο περιβόλι »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ανθρωπότης »
( διευθυντής: Δημήτριος Ε. Τζιάθας )
Αθήναι,
Έτος Α΄, τεύχος Γ΄,
Ιανουάριος 1920, σ. 6 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.