Νίκος Τουτουντζάκης
«
Θαλασσινό »
ποίημα,
1969
ποιητική
συλλογή « Σιωπηλή κρήνη »
συγκεντρωτική
έκδοση « Λυρική
Ζωή »
« Θαλασσινό »
Της
πικροδάφνης τα φύλλα εσφράγισαν τ’ αγέλαστα χείλη.
Στέρεψε
το δάκρυ της μάννας
και
το μοιρολόϊ της
σβύνει
στη μανιασμένη βοή του ανέμου.
Ποιά
κύματα ωργισμένα
σέρνουν
τ’ αμίλητα νειάτα
που
τις σκοτεινές νύχτες εναγώνια
στους
αστερισμούς μετρούσαν
το
γλυκό γυρισμό.
Τ’
απόμακρα της Κασσιόπης αστέρια
που
ατάραχα τρεμοσβύνουν στον αιώνιο κύκλο τους
πόσα
μπορούσαν να ιστορήσουν
γι’
αυτούς που δεν αξιώθηκαν
τον
καπνό ν’ αντικρύσουν της ονειρεμένης πατρίδας.
Θαλάσσια
σάβανα, τα κύματα
γνέφια
στον τεφρόν υψώθηκαν ουρανό
και
ράντισαν το διψασμένο χώμα,
σ’
ασφοδέλους τα χαμένα νειάτα ν’ ανθίσουν και πάλι.
Νίκος Τουτουντζάκης
[ το ποίημα
του Νίκου Τουτουντζάκη
« Θαλασσινό »
από την ποιητική του συλλογή
« Σιωπηλή κρήνη »
συλλογή εμπεριεχομένη στη
συγκεντρωτική έκδοση
« Λυρική
Ζωή », Αθήνα, 1969 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό
)
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.