Ειρήνη Δεντρινού - "Η Γεροντοκόρη" - ποίημα - δημοσίευση (1920) - "Πανελλήνιον Ημερολόγιον του έτους 1920", Νέα Υόρκη

 

Ειρήνη Δεντρινού

« Η Γεροντοκόρη »

ποίημα

δημοσίευση « Πανελλήνιον Ημερολόγιον του έτους 1920 »

 

 

 

 

 

 

 

                     « Η Γεροντοκόρη »   

 

 

Ύφαινε πάντα ακούραστη και μόνη

Και με φωνή θλιμμένη τραγουδούσε,

Συμπλέκοντας υφάδι και στημόνι

Με τη σαϊτα, που γοργά πετούσε.

Στοιβαχτό σε κασέλλες καμαρώνει

Το προικιό που καιρούς το λαχταρούσε,

Μα ατάραχα κυλούν, διαβαίνουν χρόνοι

Και νοιώθει, πως του κάκου καρτερούσε

Του γάμου τ’ ονειροϋφαντο στεφάνι.

Τα μαλλιά της τα χιόνια τα πυκνώνουν,

Ζαρωματιές τα μάγουλα αυλακώνουν,

Μα τη συνήθεια της δουλειάς δέ χάνει :

Σα μηχανή μπροστά στον αργαλειό της,

Υφαίνει τώρα πειά… το σάβανό της.

 

 

                                              Ειρήνη Δεντρινού

 

 

 

[ το ποίημα

της Ειρήνης Δεντρινού

« Η Γεροντοκόρη »

δημοσιεύθηκε στην ετήσια περιοδική έκδοση

« Πανελλήνιον Ημερολόγιον του έτους 1920 »

εκδοθέν υπό των Διονυσίου Χαλκιόπουλου-Ηλία Βαρουχάκη

Έτος Β΄, Νέα Υόρκη, 1919, σ. 181. ]

 

         ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )

  

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 31 Αυγούστου 2022

Ειρήνη Δεντρινού, «Η Γεροντοκόρη», ποίημα ]

 

 

 

Ελένη Ρήγα - "Ηθοποιός... Ηθοποιός..." - ποίημα - 1985 - ποιητική συλλογή "Προσμονή για λύτρωση"

 

Ελένη Ρήγα

« Ηθοποιός… ηθοποιός… »

ποίημα

ποιητική συλλογή  « Προσμονή για λύτρωση »  1985

 

 

 

 

 

 

 

                « Ηθοποιός… Ηθοποιός… » 

 

 

Ερείπιο σωστό, το πρόσωπό μου είναι…

ψιθύριζε σαν ξεβαφόταν ο Ηθοποιός ^.

ώρα περίπου μία της νυκτός…

 

Δοκίμαζε καθώς συλλογιζόταν

στο καμαρίνι μοναχός,

τούτον, μετά εκείνον

τον άλλο μορφασμό.

 

Αχ !... Τι σκληρό, πόσο πικρό

να ζήσεις σαν Ηθοποιός…

Κι’ όμως ^.  τι ευτυχία, τι παλμός

πως η καρδιά μας νιώθει μεσ’ το φως !...

στον κόσμο το φανταστικό…

Τι δυνατό το αίσθημα, ρυθμός !

πόσο η καρδιά μας βρίσκει άνθινο παλμό…

 

Ηθοποιός !... Ηθοποιός…

σάρκασε σαν στο νου του ήρθε της σαιζόν ο τελειωμός…

Ηθοποιός !...  Τι ζηλευτό !...

λένε οι άνθρωποι οι απλοί

που δεν την ξέρουν τη σκηνή…

Ηθοποιός !...  Τι λατρευτό !

Επάγγελμα μοναδικό…

 

Μοναδικό…  μουρμούρισε ο Ηθοποιός.

Χμ…  αύριο τελειώνει η σαιζόν….

     …    ….    ….  ….   ….  ….

Ερείπιο είμαι σωστό ^.

σκεφτόταν σαν βαφότανε

την άλλη μέρα ο Ηθοποιός.

 

 

 

                                                     Ελένη Ρήγα   

 

 

 

[ το ποίημα

της Ελένης Ρήγα

 « Ηθοποιός… Ηθοποιός… »

από την ποιητική της συλλογή

« Προσμονή για λύτρωση », Αθήνα, 1985, σ. 13. ]

 

             ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 29 Αυγούστου 2022 :

Ελένη Ρήγα, «Ηθοποιός… Ηθοποιός…», ποίημα  ]

 

 

                                            

 

Γιώργος Παναγουλόπουλος - "Υπογραφή της Δημιουργίας" - ποίημα - ποιητική συλλογή "Ο Ανακριτής Χρόνος" 2003

 

Γιώργος Παναγουλόπουλος

« Υπογραφή της δημιουργίας »

ποίημα

ποιητική συλλογή « Ο Ανακριτής Χρόνος »  2003

 

 

 

 

 

 

               « Υπογραφή της δημιουργίας »   

 

 

Αρχίζω να καταλαβαίνω

η φύση δε μου δώρισε τίποτα καλό,

εκείνοι που περίμεναν να τους ελεήσω

ποτέ δεν κατάλαβαν τη ζητιανιά μου

για κάτι αίθριο

 

ένιωθα πως δεν είχα πραγματοποιήσει τίποτα

ούτε μια φιλία μ’ έν’ αστέρι,

ούτε τον πανικό μου σ’ ένα στίχο τραγικό

« Η πτώση μας είναι βεβαία »

είχα όμως την τύχη να μη δω ποτέ

« τα τείχη που άρχιζεν ήδη ο θρήνος »

γιατί έβλεπα μόνο σκιές

αναξιοπαθούντων ιδαλγών

κι ένα φέρετρο,

σαν υπογραφή της Δημιουργίας.

 

 

 

                                         Γιώργος Παναγουλόπουλος

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Γιώργου Παναγουλόπουλου

« Υπογραφή της δημιουργίας »

από την ποιητική του συλλογή

« Ο Ανακριτής Χρόνος »,

εκδ. Ματαιότητα, Αθήνα, 2003, σ. 21. ]  

 

                  ( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )

 

 

 

 

  Η ποιητική συλλογή του Γιώργου Παναγουλόπουλου «Ο ανακριτής χρόνος» (2003) απαρτίζεται από 39 ποιήματα σε ελεύθερο στίχο και μονοτονικό.

   Οι τίτλοι των ποιημάτων της ποιητικής συλλογής:

/ - 1.  Χάρτινη φιλοσοφία,

/ - 2.  Δεν είναι αλήθεια,

/ - 3.  Υποβιβασμός,

/ - 4.  Αφλογιστία,

/ - 5.  Κατεδάφιση,

/ - 6.  Το μυρμήγκι,

/ - 7.  Το μπόλιασμα,

/ - 8.  Υπόγειο,

/ - 9.  Το διατηρητέο της ελπίδας,

/ -10. Ο ονειροκρίτης των αστεριών,

/ -11. Το οχυρό,

/ -12. Πλήχτρα,

/ -13. Και εγένετο σκότος,

/ -14. Απεργία,

/ -15. Καθαίρεση,

/ -16. Η τσάντα,

/ -17. Υπογραφή της δημιουργίας,

/ -18. Ο ανακριτής χρόνος,

/ -19. Στη σπηλιά των πρωτόπλαστων,

/ -20. Έρωτας 2022,

/ -21. Υδρατμός μνήμης,

/ -22. Η χορωδία,

/ -23. Αναθηματική στήλη,

/ -24. Αέρινη άρπα,

/ -25. Αγκυροβόλι,

/ -26. Η μπίλια,

/ -27. Γεγονότα,

/ -28. Κόλαση και Παράδεισος,

/ -29. Θανατική καταδίκη,

/ -30. Ο Κέρβερος,

/ -31. Αν…

/ -32. Ο ναός του εμπορίου,

/ -33. Ο φόβος του αγνώστου,

/ -34. Απόδραση,

/ -35. Μετανάστευση,

/ -36. Οι δείχτες του Παραδείσου,

/ -37. Ο Άρης,

/ -38. Η νύχτα επιμένει,

/ -39. Άνοιξη.    

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 27 Αυγούστου 2022 :

Γιώργος Παναγουλόπουλος, «Υπογραφή της δημιουργίας», ποίημα ]

 

 

                                            

Ελένη Λάμαρη - "Σκιές" - ποίημα - δημοσίευση 1908 - "Πανελλήνιον Ημερολόγιον" - Ετήσιον Παράρτημα της "Αττικής Ίριδος", Εν Αθήναις, 1908

 

Ελένη Λάμαρη

« Σκιές »

ποίημα

δημοσίευση 1908

«Πανελλήνιο Ημερολόγιο – Ετήσιον παράρτημα της «Αττικής Ίριδος»                

 

 

 

 

 

 

 

                                      « ΣΚΙΕΣ »

 

 

Κ’ είν’ το γλυκό χαμόγελο που λάμπει

Στης κόρης την ανέφελη ματιά,

Μιά αχτίδα που περνά τα μαύρα θάμπη

Στο νου για να σκορπίση τη χαρά.

 

Και στη μαγεία, όπου το ρόδο αφίνει

Όταν το πρώτο ανοίγει στη ζωή

Λες κάποια ελπίδα της ψυχής μας κλίνει

Στην όψι του την τόσο τρυφερή.

 

Κ’ είν’ της άνοιξης τόσα τα λουλούδια

Και του χειμώνα ώ τόσα τα κλαδιά !

Πόσα τα πρώτα ψάλλουνε τραγούδια

Και τ’ άλλα ποιά παράπονα σκληρά !

 

Μά και τα δυό ενωμένα τί δε λένε ! …

Χαρές και πόνου απέραντες στιγμές.

Και στη ψυχή φτερώνουνε και κλαίνε

Ζωντανεμένες και νεκρές σκιές.     

 

 

 

    20 Φεβρουαρίου 1907

 

 

 

                                                       Ελένη Σ. Λάμαρη    

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

της Ελένης Σ. Λάμαρη

« Σκιές »

δημοσιεύθηκε στην ετήσια περιοδική έκδοση

 «Πανελλήνιον Ημερολόγιον»

– Ετήσιον Παράρτημα της «Αττικής Ίριδος»,

Ετος Πρώτον 1908,

εκδόται: Χρήστος Κονταξάκης, Κωστής Οικονόμος,

τυπογρ. «Νομικής», Εν Αθήναις, 1908, σ. 72-73.

 Το ποίημα φέρει χρόνο γραφής: 20  Φεβρουαρίου 1907.]

 

 

                   ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 26 Αυγούστου 2022 :

Ελένη Λάμαρη, «Σκιές», ποίημα ]