Ελένη Λάμαρη - "Σκιές" - ποίημα - δημοσίευση 1908 - "Πανελλήνιον Ημερολόγιον" - Ετήσιον Παράρτημα της "Αττικής Ίριδος", Εν Αθήναις, 1908

 

Ελένη Λάμαρη

« Σκιές »

ποίημα

δημοσίευση 1908

«Πανελλήνιο Ημερολόγιο – Ετήσιον παράρτημα της «Αττικής Ίριδος»                

 

 

 

 

 

 

 

                                      « ΣΚΙΕΣ »

 

 

Κ’ είν’ το γλυκό χαμόγελο που λάμπει

Στης κόρης την ανέφελη ματιά,

Μιά αχτίδα που περνά τα μαύρα θάμπη

Στο νου για να σκορπίση τη χαρά.

 

Και στη μαγεία, όπου το ρόδο αφίνει

Όταν το πρώτο ανοίγει στη ζωή

Λες κάποια ελπίδα της ψυχής μας κλίνει

Στην όψι του την τόσο τρυφερή.

 

Κ’ είν’ της άνοιξης τόσα τα λουλούδια

Και του χειμώνα ώ τόσα τα κλαδιά !

Πόσα τα πρώτα ψάλλουνε τραγούδια

Και τ’ άλλα ποιά παράπονα σκληρά !

 

Μά και τα δυό ενωμένα τί δε λένε ! …

Χαρές και πόνου απέραντες στιγμές.

Και στη ψυχή φτερώνουνε και κλαίνε

Ζωντανεμένες και νεκρές σκιές.     

 

 

 

    20 Φεβρουαρίου 1907

 

 

 

                                                       Ελένη Σ. Λάμαρη    

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

της Ελένης Σ. Λάμαρη

« Σκιές »

δημοσιεύθηκε στην ετήσια περιοδική έκδοση

 «Πανελλήνιον Ημερολόγιον»

– Ετήσιον Παράρτημα της «Αττικής Ίριδος»,

Ετος Πρώτον 1908,

εκδόται: Χρήστος Κονταξάκης, Κωστής Οικονόμος,

τυπογρ. «Νομικής», Εν Αθήναις, 1908, σ. 72-73.

 Το ποίημα φέρει χρόνο γραφής: 20  Φεβρουαρίου 1907.]

 

 

                   ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 26 Αυγούστου 2022 :

Ελένη Λάμαρη, «Σκιές», ποίημα ]