Ελένη Ρήγα
«
Ηθοποιός… ηθοποιός… »
ποίημα
ποιητική
συλλογή « Προσμονή
για λύτρωση » 1985
« Ηθοποιός…
Ηθοποιός… »
Ερείπιο
σωστό, το πρόσωπό μου είναι…
ψιθύριζε
σαν ξεβαφόταν ο Ηθοποιός .
ώρα
περίπου μία της νυκτός…
Δοκίμαζε
καθώς συλλογιζόταν
στο
καμαρίνι μοναχός,
τούτον,
μετά εκείνον
τον
άλλο μορφασμό.
Αχ
!... Τι σκληρό, πόσο πικρό
να
ζήσεις σαν Ηθοποιός…
Κι’
όμως . τι ευτυχία, τι παλμός
πως
η καρδιά μας νιώθει μεσ’ το φως !...
στον
κόσμο το φανταστικό…
Τι
δυνατό το αίσθημα, ρυθμός !
πόσο
η καρδιά μας βρίσκει άνθινο παλμό…
Ηθοποιός
!... Ηθοποιός…
σάρκασε
σαν στο νου του ήρθε της σαιζόν ο τελειωμός…
Ηθοποιός
!... Τι ζηλευτό !...
λένε
οι άνθρωποι οι απλοί
που
δεν την ξέρουν τη σκηνή…
Ηθοποιός
!... Τι λατρευτό !
Επάγγελμα
μοναδικό…
Μοναδικό… μουρμούρισε ο Ηθοποιός.
Χμ… αύριο τελειώνει η σαιζόν….
… ….
…. …. …. ….
Ερείπιο
είμαι σωστό .
σκεφτόταν
σαν βαφότανε
την
άλλη μέρα ο Ηθοποιός.
Ελένη Ρήγα
[ το ποίημα
της Ελένης Ρήγα
« Ηθοποιός… Ηθοποιός… »
από την ποιητική της συλλογή
« Προσμονή για λύτρωση », Αθήνα, 1985, σ. 13. ]
( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 29 Αυγούστου 2022 :
Ελένη Ρήγα, «Ηθοποιός… Ηθοποιός…», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.