Στέφανος Δάφνης (: Θρασύβουλος Ζωϊόπουλος) - "Εξόριστος" - ποίημα - δημοσίευση 1910 - περ. "Ο Καλλιτέχνης" (Εν Αθήναις)

 

Στέφανος Δάφνης (Θρασύβουλος Ζωϊόπουλος)

« Εξόριστος »

ποίημα

δημοσίευση 1910  περ. « Ο Καλλιτέχνης »

 

 

 

 

 

                   « ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ »

 

 

Απόψε μιά κακία με έχει πιάσει :

Να σπάσω στο ποτάμι τους αυλούς

και χούγιασμα φοβέρας να τινάξω

ανάμεσα από κάμπους και γιαλούς !

 

Να σβύσω τα αγιοκάντηλα που φέγγουν

αγνάντια στις εικόνες τις παλιές,

και να ζαρώση στα κορμιά η Ελπίδα

και τα πουλάκια στις φωλιές,

 

κι’ εγώ να πάρα αργά το μονοπάτι

και σφίγγοντας τη Λύρα στη μασκάλη,

ούτε ένα δάκρυ πίσω να μη στάξω

ούτε στη γη να κλίνω το κεφάλι.

 

Αλλ’ όπως πάει το φύλλο το κομμένο

που το τραβάει το αγέρι το βουνίσιο,

στη Μοίρα μου υπακούοντας, το δρόμο

της εξορίας ν’ ακολουθήσω.

 

Κι’ ας είνε μοναχή παρηγοριά μου

πως πάω και γίνουμαι ένα με το σκότος,

απ’ τους αρχαίους θεούς ο τελευταίος

ή απ’ τους νέους ο πρώτος

 

χωρίς να ηχολογούν αυλοί στο ρέμμα

ή να λαλούν πουλιά στο πέρασμά μου,

μά νάν τα δένη η σιγαλιά κι’ ο τρόμος

τα πάντα ολόγυρά μου !

 

 

                                                       Στέφανος Δάφνης  

 

  

 

 

 

[ Το ποίημα

του Στέφανου Δάφνη

« Εξόριστος »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ο Καλλιτέχνης »,

Εν Αθήναις,

  ( δντής: Γεράσιμος Βώκος ),

Έτος Α΄, τεύχος 9, Δεκέμβριος 1910, σ. 278. ]

 

 

     ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 8 Αυγούστου 2022 :

Στέφανος Δάφνης, «Εξόριστος», ποίημα ]