Πιέριος
« Θράκες
»
ποίημα, 1977
ποιητική συλλογή « Αξέχαστες Πατρίδες »
« ΘΡΑΚΕΣ
»
Ορφέα,
γιέ τ’ Απόλλονα και της Καλλιόπης,
μουσικάντη Ορφέα,
άδραξες στα χέρια σου τη λύρα,
και σύναξες τους Θράκες.
Θράκες,
αγέρωχοι, γενναίοι,
ρουφήξατε του ήλιου τις αχτίδες,
μεθύσατε στη λύρα του Ορφέα,
γίνατε τραγούδι και χορός.
Στον πόλεμο,
μπροστάρηδες κι ατίθασοι,
αντάμα σ’ αργοναύτες,
εκάματε του Προμηθέα το δαυλό,
πυρωμένο κάρβουνο.
Αναστενάρηδες,
Θράκες της Ανατολής,
ξύλινα αλέτρια και ινιά,
γιομίσατε και θρέψατε τον κάμπο,
στάρι, σταφύλι και κρασί.
Θράκες,
του Βάκχου και του Διόνυσου,
μας πλημμυρίσατε χαρά,
κρασί, τραγούδι, μουσική,
χαθήκατε μέσ’ στου μυστήριου τη μελωδία.
Σύρε στον Άδη, Ορφέα,
στον χθόνιο Πλούτωνα,
μαθές στην Περσεφόνη,
γαλήνεψέ τους, με ρίμα και με λύρα,
τους Θράκες της ανατολής, την
Ευρυδίκη σου να βρής.
Τους Θράκες της ανατολής,
πάρε μαζί σου Ορφέα,
στη γη που τους εβλάστησε,
τον Διόνυσο, τον Βάκχο,
να τους μεθύσουμε ξανά.
Τα ατσαλένια σας κορμιά,
με βράχο καμωμένα,
χώμα της Θράκης και νερό,
κέφι, μεράκι και κρασί,
Θράκες της Ανατολής.
Πιάστε στα χέρια σας δαυλό,
για κεραυνό βουκέντρα,
βοδάμαξες, ζευγολατιά,
λεβεντογεννημένοι Θράκες,
εμπρός, στη γη που σας εγέννα.
Πιέριος
[ το
ποίημα
του Πιέριου
« Θράκες »
από την
ποιητική του συλλογή
« Αξέχαστες
Πατρίδες », Θεσσαλονίκη, 1977
]
( το πρωτότυπο
σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
