Ιάκωβος Θήρας
Καραμολέγκος
«
Καρναβάλι »
ποίημα,
2011
ποιητική
συλλογή « Λευκάνεμος »
« ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
»
Σ’
ακόμη ένα καρναβάλι
Ντύθηκα
που λες ο εαυτός μου
Αφού
πιο γκρίζα ευσυνείδητη μουτσούνα
Και
πιο λευκή και μυστική δεν ξέρω
Παρά
τα τόσα προσωπεία
Του
κόσμου μου και του δικού σας αδερφοί μου.
Σε
μια χώρα υπό πάσης φύσεως κατοχή
Μια
πατρίδα μοιρασμένη στους ανέμους
Της
πορνείας της αρρώστιας της βλακείας
Δεν
πήρα μέρος και σε τούτη την παρέλαση
Της
θλίψης της απανθρωπιάς της φρίκης
Του
φόβου για τα άρματα των άστρων.
Στην
Πάτρα ένας άγγελος μου είπε χρόνια πριν:
Κρατήσου
μακριά απ’ τα ξέρατα στρατιώτη
Κρατήσου
ποιητής στους τόσους πεζολόγους.
Κι
εγώ του είπα μ’ αποκάλυψη καρδιάς:
Δεν
είμαι τέρας ούτε κλώνος ούτε κλόουν
Θέλω
να είμαι με τη λάμψη και τη χάρη
Των
παιδικών κι αλύγιστων φωνών
Εκείνος
μ’ ευχαρίστηση μου έσφιξε τα χέρια
Με
τα ματοβαμμένα του φτερά τόσο απλά
Και
πέταξε ξανά στην αστραποκριά
Και
από τότε δε μπορώ σε κάθε καρναβάλι
Παρά
να ντύνομαι μονάχα ο εαυτός μου
Πέρα
απ’ τα τόσα προσωπεία
Λευκά
και μυστικά προσωπικός
Λευκά
και μυστικά συμπαντικός.
Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος
[ το ποίημα
του Ιάκωβου Θήρα Καραμολέγκου
« Καρναβάλι »
από την ποιητική του συλλογή
« Λευκάνεμος », Βεργίνα, Αθήνα, 2011 ]
( το πρωτότυπο
σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
