Ειρήνη Δεντρινού
«
Η Γεροντοκόρη »
ποίημα
δημοσίευση
« Πανελλήνιον
Ημερολόγιον του έτους 1920 »
« Η
Γεροντοκόρη »
Ύφαινε
πάντα ακούραστη και μόνη
Και
με φωνή θλιμμένη τραγουδούσε,
Συμπλέκοντας
υφάδι και στημόνι
Με
τη σαϊτα, που γοργά πετούσε.
Στοιβαχτό
σε κασέλλες καμαρώνει
Το
προικιό που καιρούς το λαχταρούσε,
Μα
ατάραχα κυλούν, διαβαίνουν χρόνοι
Και
νοιώθει, πως του κάκου καρτερούσε
Του
γάμου τ’ ονειροϋφαντο στεφάνι.
Τα
μαλλιά της τα χιόνια τα πυκνώνουν,
Ζαρωματιές
τα μάγουλα αυλακώνουν,
Μα
τη συνήθεια της δουλειάς δέ χάνει :
Σα
μηχανή μπροστά στον αργαλειό της,
Υφαίνει
τώρα πειά… το σάβανό της.
Ειρήνη Δεντρινού
[ το ποίημα
της Ειρήνης Δεντρινού
« Η Γεροντοκόρη »
δημοσιεύθηκε στην ετήσια
περιοδική έκδοση
« Πανελλήνιον
Ημερολόγιον του έτους 1920 »
εκδοθέν υπό των Διονυσίου
Χαλκιόπουλου-Ηλία Βαρουχάκη
Έτος Β΄, Νέα Υόρκη, 1919, σ. 181. ]
( το πρωτότυπο σε μονοτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 31 Αυγούστου 2022
Ειρήνη Δεντρινού, «Η Γεροντοκόρη», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.