Ελένη Λάμαρη - "Δυό κρίνα" - ποίημα - δημοσίευση 1909 - περ. "Αττική Ίρις" (Αθήναι)

 

Ελένη Λάμαρη

« Δυό κρίνα »

ποίημα

δημοσίευση 1909  περ. « Αττική Ίρις »      

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 « Δυό κρίνα »                     

 

 

Αν στον πλανήτη αυτό μιά μαύρη ημέρα

Ξημέρωσε ν’ απλώση τη φωτιά

Στη γην εκείνη που γελούσε ως πέρα

Απ’ άνθη κ’ από μύρα κ’ ευμορφιά.

 

Αν μέσ’ στα σπλάχνα της βαθειά εγροικήθη

Ωσάν θηριό ανημέρευτο ο σεισμός

Κ’ εσύντριψε, κ’ εβύθισε κ’ εχύθη

Από τα ερείπια ολόμαυρος καπνός ^.

 

Η φρίκη ανίσως, στη φωτιάν εκείνη

Με ματωμένα χέρια τα κορμιά

Αγκάλιαζε κ’ ενώνοντο οι θρήνοι

Στου καταποντισμού τη συμφορά,

 

Ποιό νάν’ το φως που ολόχρυσο προβαίνει

Στη φοβερά του τρόμου συμφορά,

Ώ φύσι εσύ που τόσο αγριεμένη

Κόσμο βυθίζεις μ’ άγριαν απονιά,

 

Κύτταξε εκεί στον τόσο χαλασμό σου

Δυό πλάσματα που ατρόμητα περνούν

Κ’ αν ίσως συντριμένη απ’ το θυμό σου

Τα μέτωπά τους γέρνουν και θρηνούν,

 

Άκουσε εσύ τη Θεϊκή αρμονία

Που χύνεται στη μαύρη δυστυχία

Πώς αντηχεί από ψυχές που μία

Κλείνουν στα στήθη ολόλευκη καρδιά !

 

Τα δύστυχα παιδιά σου για να σώσουν

Απ’ τη δική σου θέλουν την οργή

Και στους νεκρούς αυτούς ζητούν να δώσουν

Την ώμορφη που εσύντριψες ζωή.

 

Και μέσ’ στα ερείπια που βαρειά η σκαπάνη

Σάρκες ξεθάφτει, ολάκερα κορμιά,

Το δάκρυ ενός πατέρα να θερμάνη

Ζητεί τα παγωμένα του παιδιά.

 

Κι’ αυτό το δάκρυ που κυλά θλιμμένο

Εκεί που ο μαύρος θάνατος βογγά

Μ’ ένα άλλο δάκρυ σμίγει μυρωμένο

Που χύνει μιάς μητέρας η ματιά.

 

Και μ’ ανοικτή απ’ τον πόνο την αγκάλη

Το βάλσαμο στη συμφορά σκορπούν

Και κάποιου θρόνου τ’ άφθαστο τα κάλλη

Ολόγυρα σεμνά φωτοβολούν

 

Δεν είν’ ο θρόνος όπου τώρα στέκουν

Ο δοξασμένος Νιός κ’ η άσπιλη Νιά

Μύριων ψυχών η ευλογίες πλέκουν

Δυό στέμματα από κρίνα Θεϊκά

 

Απ’ την αγάπην άνθισε απ’ τα στήθη

Που ώ φύσις εκεραύνωσες εσύ

Κ’ η ζωή τους, σ’ αυτή τη γην εχάθη

Στη δύναμί σου ανίκητη να ζη.

 

 

 

                                                         Ελένη Σ. Λάμαρη

  

 

 

 

 

 

    

 

 

 

 

 

 

< Το ποίημα

της Ελένης Σ. Λάμαρη

« Δυό κρίνα »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Αττική Ίρις »,

Αθήναι,

  ( δντής: Χρήστος Κονταξάκης )

Έτος ΙΒ΄, αριθμός 3, 1 Φεβρουαρίου 1909, σ. 39. ]

 

 

               ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 25 Αυγούστου 2022 :

Ελένη Λάμαρη, «Δυό κρίνα», ποίημα  ]