Ιωάννης Πολέμης
«
Σμύρνη »
ποίημα,
1908
δημοσίευση
περ. « Κλειώ
»
«
Σμύρνη »
Κάποτ’
αποκοιμήθηκα – μά νά’ταν ύπνος τάχα ; –
ούτε
μιάν ώρα, ούτε μισή, λίγες στιγμές μονάχα,
τόσο
που μόλις καθιστός, κοινώντας το κεφάλι
τον
ύπνον εχαιρέτησα κι’ εξήπνησα και πάλι.
Ύπνος
τρεχάτος κι’ άπιαστος ωσάν την ψεύτρα ελπίδα…
Κι’
όμως διηγώντας τ’ όνειρο το μαγεμμένο που είδα,
ώρες
θα λέω και θα μιλώ κι’ ατέλειωτο θέ νά’νε.
Έτσι
απομένει η ενθύμησι κι’ έτσ’ οι χαρές περνάνε.
Ω
Σμύρνη, ωραία βασίλισσα στης Ιωνίας τις κόρες
στην
αγκαλιά σου απόγειρα μιά μέρα, λίγες ώρες,
τόσο
που μόλις πρόφθασα με μάτια θαμπωμένα,
να
δω πως ροδογέλαστη μ’ εχάϊδεψες κ’ εμένα.
Ώρες
τρεχάτες κι’ άπιαστες ωσάν την ψεύτρα ελπίδα…
Κι’
όμως διηγώντας με καϋμό τις ωμορφιές σου που είδα
χρόνια
και χρόνια θα μιλώ κι’ ατέλειωτες θέ νά’νε.
Έτσι
απομένει η ενθύμησι κι’ έτσι οι χαρές περνάνε.
Ιωάννης Πολέμης
[ το ποίημα
του Ιωάννη Πολέμη
« Σμύρνη »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Κλειώ
»
( διευθυνταί-εκδόται:
/ - Γ. Λαζίδης,
/ - Τάκης Σίμος,
/ - Ι. Τσουκαρίδης )
Εν Σμύρνη,
Έτος Α΄, αριθ. 2, 15-28
Δεκεμβρίου 1908, σ. 30 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.