Μιχαήλ Πετρίδης (Μιχ. Γ. Πετρίδης) - "Εργάτης" - ποίημα, 1931 - δημοσίευση περ. "Ο Νουμάς" (Αθήνα)

 

Μιχαήλ Πετρίδης

« Εργάτης »

ποίημα,

δημοσίευση (1931) περ. « Ο Νουμάς »  

 

 

 

 

 

 

                              « Εργάτης »

 

 

Εργάτης είμαι τωρινός

– για πάντα σκλάβος ταπεινός

με το κεφάλι μου σκυφτό, τη μέση λυγισμένη.

Το κλωτσοσκούφι του τρανού.

Ξοδεύω και κορμί και νου

γι’ άλλου αγαθά, που και σ’ εμέ μιά στάλα τους δέ μένει.

 

Απ’ την αβάσταγη δουλιά

πέφτουν τα χέρια μου βαριά^.

κομμένα ’ναι τα γόνατα και σκεβρωμένη η πλάτη.

Από τα σπλάχνα στεναγμοί

ξεσπούν στα χείλη μου.  Οι σφυγμοί

σφυροχτυπούν. Και τι θολό απ’ την κούραση το μάτι.

 

Δοσμένη σε έγνοιες η ψυχή

μοιάζει τ’ανήσυχο πουλί,

που δεν μπορεί τα νεύρα του στιγμή να κυβερνήση.

Και, λίμνη, λες ρουφά η καρδιά

της θλίψης τα θολά νερά,

που κάθε ρυάκι απ’ τα βουνά του πόνου θα κυλήση.

 

Βγαίνω απ’ τη φάμπρικα χλωμός

και στον ιδρώτα βουτηχτός^.

Το πρόσωπο ακατσούφιαστο μήτε στιγμή δέ δείχνω

( είτε στην τρώγλη μου βρεθώ,

  είτε στους δρόμους ξεχυθώ ),

παρά σαν πάω στο καπελιό και στο κρασί το ρίχνω.

 

Εργάτης είμαι ελεεινός,

σκλάβος σε σκλάβους ταπεινός

με τσακισμένο το κορμί, το νου ξεζουμισμένο

και ματωμένη την καρδιά…

Κι ως μ’ αποχτήνωσε η δουλιά, –

ήσκιος μην είναι ο λυτρωμός και μάταια τον προσμένω ;

 

 

 

                                             Μιχ. Γ. Πετρίδης

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Μιχαήλ Πετρίδη (Μιχ. Γ. Πετρίδης)

« Εργάτης »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ο Νουμάς »

  ( διευθυντής: Πάνος Δ. Ταγκόπουλος )

Αθήνα,

Περίοδος Γ΄, Χρόνος ΚΓ΄,

Τεύχος (1) [798], Γενάρης 1931, σ. 11 ]

 

 

                    ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

   

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com