Φώτος Σκοτάδης
«
Εικόνα »
ποίημα,
1947
δημοσίευση
(1947) περ. « Ευβοϊκά Γράμματα »
«
Εικόνα »
Σκουπίζοντας
τα χέργια στου στην άκρη της ποδιάς σου,
ακόμα
υγρά από τις τόσες σου φροντίδες του σπητιού,
σιάζοντας
το φουστάνι σου π’ έδειχνε του κορμιού
τις
χάρες άτεχνα, γοργά περνώντας στα σγουρά σου,
μαλλιά
το χέρι, στρίφτοντας μπουκλίτσες – τη ματιά σου
κάρφωνες
πέρα, ερευνική, στην άπλα του γιαλού.
χρυσάφι
σου στολίζανε τ’ ώρηο κεφάλι ηλιού
στερνές
αχτίδες – κι άστραφτε χαρούμενη η θωριά σου.
Καϊμένη,
Καπετάνισα, καρδούλα πονεμένη !
Στα
ολόμαβρα, καμπουριαστή, χρόνια τώρα ντυμένη,
κάθεσαι
στο ίδιο το σκαλί με ξεσκισμένα στήθη,
τη
θάλασσα αγναντέβοντας που στον κρατάει στα βάθη.
Κι’
αφού βαργιά η Κατάρα σου ξεφύγει από τα χείλι,
εβλαβικά
ξαναγυρνάς κι’ ανάφτεις το καντήλι …
Φώτος Σκοτάδης
[ το ποίημα
του Φώτου Σκοτάδη
« Εικόνα »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ευβοϊκά
Γράμματα »
( διευθυντής: Αντρέας Ζώντος )
Αθήναι,
Περίοδος Β΄, Χρόνος ΣΤ΄,
Αριθμός φύλλου 40-41,
Ιούλιος-Αύγουστος 1947, σ. 4 ]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
( πλην της μεταγωγής σε μονοτονικό
η υπόλοιπη ορθογραφία επακριβώς όπως στο
πρωτότυπο )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.