Κλέων Καρθαίος (Κλέανδρος Λάκων) - "Προσδοκία" - ποίημα - δημοσίευση 1914 - περ. "Ο Νουμάς" (Αθήνα)

 

Κλέων Καρθαίος (: Κλέανδρος Λάκων)

« Προσδοκία »

ποίημα

δημοσίευση (1914) περ. « Ο Νουμάς »

 

 

 

 

 

 

 

                             « Προσδοκία »

 

 

Είναι σκληρός ο βράχος σα γρανίτης

Μά είναι και το σμιλάρι πιό γερό

Κι ακόμα πιό τρανός είναι ο Τεχνίτης

Που δος του πελεκάει τόσον καιρό. 

 

Φαρμάκι το δρωτάρι που σταλάζει

Μέρα νύχτα απ’ το τίμιο το κορμί,

Μά η γλύκα που μες στην καρδιά φωλιάζει

Γίνεται πιό γλυκειά κάθε στιγμή.

 

Αντάρα σκοτεινή, βαρειά σκεπάζει

Βράχο κ’ εκείνον που τον πελεκά.

Και στη φωνή που το σμιλάρι βγάζει

Ουρλιάζουν γύρω αγρίμια μανιακά. 

 

Μά κείνος που στην Τέχνη του πιστεύει

Μονάχα για την Τέχνη του έχει αυτιά,

Το φως μονάχα για να τη δουλεύει,

Και γύρω του δέ χάνει ούτε ματιά…

 

Του Απρίλη τ’ αγεράκι σα φυσήσει

Η αντάρα η σκοτεινή θα σηκωθεί

Και του ήλιου το χρυσάφι θα φωτίσει –

Κι όλο το σκυλολόϊ θα βουβαθεί.

 

 

 

                                               Κλέων Καρθαίος

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Κλέωνα Καρθαίου

( πραγματικό όνομα: Κλέανδρος Λάκων)

« Προσδοκία »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ο Νουμάς »

   ( διευθυντής: Δημήτρης Ταγκόπουλος )

Αθήνα,

Χρονιά ΙΒ΄, αριθμός 518,

Σάββατο, 11 του Γεννάρη 1914, σ. 8. ]

 

 

                    ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )    

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com