Σπήλιος Πασαγιάνης - "Δασοβασίλεμα" - ποίημα - δημοσίευση (1899) - περ. "Η Τέχνη" (Αθήναι)

 

Σπήλιος Πασαγιάνης

« Δασοβασίλεμα »

ποίημα

δημοσίευση (1899)  περ. « Η Τέχνη »   

 

 

 

 

 

 

                              « Δασοβασίλεμα »   

 

 

Με τα ηλιοβασιλέματα νεκροθυμιά και κλάμα

Άπλωσε η ώρα στην ερμιά και μούχρωσαν τα δάσα,

Κι από τα μοσκοέλατα σμαραγδοστάζουν δάκρυα.

Σαβανοφέγγει αχνόχρυσος στα δενδροτόπια ο ήλιος,

Και οι ευωδιές λιγόθυμες στις λιβανάτες ώρες

Θυμιαίνουν στ’ αερίσματα. Στα φύλλα ανατριχίλα

Τα δροσοφόρια εξέχυσαν κι’ ανάδυρτα σαλεύουν^.

Κι από τα δέντρα τα πουλιά στερνολαλιές αφήνουν

Και σβύνουν μές τ’ απόσπερο. Η σιγαλιά κ’ η νέκρα

Δακρυολογάν στα πέριορα, σαν ξεψυχάει κ’ η μέρα.

Ίσκιοι τα πλάγια απόσκιωσαν. Από τα δάσα γύρω

Βγαίνει βαθύ αναβούϊσμα. Κι αφ’ τ’ άραχνο το δύσμα

Ολόστερνες ηλιοφεγγιές τα δεντροκόρφια βάφουν.

Το φως αχνό κι αψηφωτό ψυχοραγάει στο δάσο

Και σβύνει μές τις φυλλουριές και στις ιτιές νεκρώνει.

Τα φύλλα πέφτουν άψυχα με θρήνο^. και τ’ αγέρι

Μ’ άρυθμο τα θρηνολογάει και σύγκρυο μυρολόϊ^.

Κι από τα μοσκοέλατα χρυσοσταλάζουν δάκρυα

Με τα ηλιοβασιλέματα, προς την παθιάραν ώρα,

Που κλαιν τ’απόσκια και βουβά κλαίνε τα δάσα, κλαίνε.

 

 

 

 

 

                                  Σπήλιος Γ. Πασαγιάνης

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Σπήλιου Πασαγιάνη

« Δασοβασίλεμα »

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Η Τέχνη »

   ( εκδότης/δντής: Κώστας Χατζόπουλος )

Αθήναι,

Τεύχος 6, Απρίλιος 1899, σ. 142. ]

 

 

                  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com