Σύλβιος (Ανδρέας Παπαδόπουλος)
«
Φθινόπωρο »
ποίημα,
1908
δημοσίευση
περ. « Κλειώ
»
« Φθινόπωρο
»
Τα
σύννεφα με χρώματα θλιμμένα
Του
ουρανού την όψι σκοτεινιάζουν
Τα
δένδρ’ απ’ τα κλαδιά τινάζουν
Τα
φύλλα τους ωχρά και μαραμένα …
Οι
γλάροι στην ακρογιαλιά πετούνε …
–
Ανήσυχο κοπάδι, τρομαγμένο –
Τα
κύματα με γογγυτό θλιμμένο
Τα
φύκια τους στην αμμουδιά ξερνούνε …
Ψυχρά
η χαραυγή προβάλλει,
Χλωμή
η μέρα, έρημο το βράδυ …
Κι’
η νύχτα βυθισμένη στο σκοτάδι …
Σαν
να της σφίγγη του θανάτου η αγκάλη.
Και
η φτωχή μου η καρδιά τρομάζει
Στου
φθινοπώρου την ανατριχίλα
Γιατί
μεσ’ στα χλωμά της φύλλα
Αιώνιο
φθινόπωρο σκεπάζει …
Σύλβιος
(Ανδρέας Παπαδόπουλος)
[ το ποίημα
του Σύλβιου (Ανδρέα Παπαδόπουλου)
« Φθινόπωρο »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Κλειώ »
( διευθυνταί-εκδόται:
/ - Γ. Λαζίδης,
/ - Τάκης Σίμος,
/ - Ι. Τσουκαρίδης )
Εν Σμύρνη,
Έτος Α΄, αριθ. 2, 15-28
Δεκεμβρίου 1908, σ. 20 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.