Μιχ. Γάκης
«
Το σκίτσο του δειλινού
»
ποίημα,
1936
δημοσίευση
περ. « Ηπειρωτικά
φύλλα »
«
Το σκίτσο του δειλινού »
Σα
φάσμα μεγαλόπρεπο, βουβό το δειλινό
μπήκε
απ’ τα διάφανα γυαλιά στου δωματίου το χώρο.
Κι’
είναι το φως του σα δειλό πρόσωπο μακρυνό
πού’χει
της περιέργειας νοιώσει βαθειά τον κόρο…
Κάποια
πικρά επιβλητική στους τοίχους πέφτει σκιά
κι’
η απαυδημένη μου ψυχή τη ντύνεται με θλίψη
- χιτώνα μαύρο, αξέφτιστο, που με συντρόφεψε
πιστά
για
να με στείλη στα ψυχρά της απογνώσεως ύψη.
Απ’
τις ταινίες, τις πορφυρές βομβούν σπαραχτικά
μ’
απεγνωσμένους συριγμούς οι δεσμευμένες μυίγες
Ενός
οργάνου οι έγχρωμες φωνές ηχούν παθητικά
κι’
αφίνουν τα παράθυρα του ωχρού φωτός οι ρίγες.
Μιχ. Γάκης
[ το ποίημα
του Μιχ. Γάκη
« Το σκίτσο του δειλινού »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ηπειρωτικά
Φύλλα »,
Ιωάννινα,
Έτος Α’, τεύχος 6, Νοέμβριος
1936, σ. 9 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.