Γλαύκος Αλιθέρσης
«
Χωρισμός »
ποίημα
δημοσίευση
(1923) περ. « Αργώ »
« Χωρισμός
»
Αγάπη
μου, δεν έρχεται κανένα
ποίημ’
απόψε, στη θολή ματιά μου
όνειρο
θεϊκό να δείξη εσένα.
Κάθουμαι
στη φτωχή την κάμαρά μου
με
το σκοτάδι, – η λάμπα μου έχει σβύσει –
και
συλλογιέμαι την κακομοιριά μου…
Η
Έμπνευση αν ερχόταν, καθώς βρύση
το
τραγούδι θ’ ανάβλυζεν εντός μου,
κι
όλα τα γύρω θάχ’ εξωραϊση.
Σα
σε μαγεία κι ο μαύρος στοχασμός μου
θ’
ανάβλεπε το φως, σ’ ήλιους κι αστέρια
φαντασμαγορικού
κ’ έκπαγλου κόσμου !
…
Αλί ! τώρα σταυρώνω τα δυό χέρια
και
μένω σιωπηλός, σαν έρμο σπίτι
που
χελιδόνια δέ γνωρίζει ταίρια.
Και
σα μικρό παιδάκι, – απ’ το μαγνήτη
των
ματιών της μητέρας γοητεμένο
λαγοκοιμάται
στη θερμή του κοίτη.
Αν
μακρυνθή η μητέρ’ αλαλιασμένο
πετιέται
ορθό και σκούζει απελπισμένα, –
Ξεσπάζει
η αδυναμία μου, και μένω
χωρίς
εγωϊσμό να κλαίω για σένα.
Γλαύκος Αλιθέρσης
[ το ποίημα
του Γλαύκου Αλιθέρση
« Χωρισμός »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Αργώ »
Αλεξάνδρεια (Αιγύπτου),
Περίοδος Α΄, φυλλάδιο πρώτο,
1923, σ. 16 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.