Βασίλης Ρώτας
«
Το τραγούδι του καμπούρη »
ποίημα,
1920
ποιητική
συλλογή « Το τραγούδι του καμπούρη »
« Το
τραγούδι του καμπούρη »
Βλαστήμησα και μάνα και
πατέρα
Πού σμίξανε ’ς του
γάμου το
κρεβάτι
Με
καρδιά στομωμένη την ημέρα.
Που
δώσαν ζωή σε
μένα τον σακάτη.
Την ηδονή προδώσανε την άγια
Και
το κρίμα
το ρίξανε
σε μένα.
Ελάτε,
στεφανώστε με με
βάγια
Τάχω ακριβά, με
πόνο πληρωμένα !
Μήπως είδε κι’ η μάνα
μου το
θάμμα
Και
γνώρισε τη
φλόγα που
δέ σβύνει ;
Μήν πλήρωσε κι’
αυτή με
μένα αντάμα
Το
κρίμα της, και
πέθανε με
ειρήνη ;
Πώς πρωτόειδε το
τέρας ’ς το
πλερό της
Να
της ζητήση βυζί, φιλί και
χάδι
Κι’ έκανε μόνο
κλαίωντας το
σταβρό της ;
Άναντρη, να
με ρίξη
’ς το
πηγάδι ! .
. .
Βασίλης Ρώτας
[ το
ποίημα
του Βασίλη Ρώτα
« Το τραγούδι του
καμπούρη »
από την
ποιητική του συλλογή
« Το τραγούδι του
καμπούρη και άλλα τραγούδια »,
Αθήνα,
1920 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
( Η ποιητική συλλογή περιελάμβανε
20 τραγούδια (ποιήματα).
Ετιμάτο την εποχή της κυκλοφορίας
της δρχ. 2. )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.