Αδαμάντιος Κοραής - "Άσμα Πολεμιστήριον των εν Αιγύπτω μαχομένων Γραικών" - άσμα - 1800 - εκδοθέν εν Αιγύπτω

 

Αδαμάντιος Κοραής

« Άσμα Πολεμιστήριον

των εν Αιγύπτω

μαχομένων Γραικών »

Άσμα, 1800

 

 

 

 

 

« ΑΣΜΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΡΙΟΝ

ΤΩΝ ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ

ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ »

 

« ΑΣΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΤΩΝ ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ »

 

 

 

 

 

Φίλοι μου συμπατριώται

Δούλοι νάμεθα ως πότε,

Των αχρείων Μουσουλμάνων,

Της Ελλάδος των τυράννων ;

Εκδικήσεως η ώρα

Έφθασεν, ώ φίλοι τώρα

Η κοινή Πατρίς φωνάζει,

Με τα δάκρυα μας κράζει :

Τέκνα μου Γραικοί γενναίοι,

Δράμετ’ άνδρες τε και νέοι,

Κ’ είπατε μεγαλοφώνως,

Είπατέ τ’ όλοι συμφώνως,

Ασπαζόμεν’ είς τον άλλον

Μ’ ενθουσιασμόν μεγάλον !

– « Έως πότ’ η τυραννία;

      Ζήτω η Ελευθερία ».

 

Με μεγάλην αφροσύνην

Των Γραικών και καταισχύνην

Τούρκος φεύ ! μας ετυράννει

Και αλλού που δεν εφάνη

Τόση βία κ’ αδικία,

Τόση καταδυναστεία,

Των αχρειεστέρων Τούρκων,

Των αγρίων Μαμαλούκων

Ήσαν όλοι εις τας χείρας^.

Κ’ αν απέθνησκε της πείνας

Ο Γραικός εσιωπούσε,

Να λαλήση δεν τολμούσε,

Έως πότε Μουσουλμάνους

Υποφέρομεν τυράννους ;

Έως πότε η δουλεία ;

Ζήτω η Ελευθερία.

 

Πού νυν τέχνη ; Πού ’πιστήμη ;

Πού Γραικών η τόση φήμη ;

Κατηργήθησαν φεύ ! όλα.

Κ’ αντ’ αυτών πάσχομεν τώρα

Μουσουλμάνων τυραννίαν,

Αμαθίαν και πτωχείαν,

Βάσανα, μόχθους και πόνους,

Μάστιγας, σφαγάς και φόνους,

Και ξενιτευμόν Πατρίδος,

Στερεωμόν πάσης ελπίδος.

Όλ’ αυτά συλλογισθήτε,

Τους προγόνους μιμηθήτε,

Ώ Γραικοί ανδρειωμένοι,

Κ’ είπατ’ όλοι ενωμένοι,

« Έως πότε η τυραννία ;

    Ζήτω η Ελευθερία ».

 

Των Γραικών το μέγα γένος,

Το εξακουσμένον έθνος,

Εις Ανατολήν και Δύσιν,

Ως να μην ήν’ εις την φύσιν,

Μήτ’ ακούεται καθόλου

Εξ ενός ως άλλου πόλου.

Ταύτα κάμν’ η τυραννία,

Μουσουλμάνων η αγρία.

Αλλά ήλθε τέλος πάντων,

Μεταξύ τόσων συμβάντων,

Εκδικήσεως η ώρα,

Κ’ οι Γραικοί φωνάζουν τώρα,

Αλαλάζοντες με κρότον :

« Έλαμψε μετά τον σκότον,

   Έλαμψεν η σωτηρία,

   Ζήτω η Ελευθερία ».

 

Εις τυράννων την θυσίαν,

Άπαντες με προθυμίαν,

Έρχοντ’ άλλοι αλλαχόθεν,

Της Ελλάδος πανταχόθεν^.

Ως εις εορτήν συντρέχουν,

Ως πανήγυριν την έχουν,

Και δεν στέργεται κανένας

Απ’ αυτούς μικρός ή μέγας,

Εξοπίσω να ’πομείνη,

Είνε, λέγει, καταισχύνη,

Τους υιούς των οι πατέρες

Εγκαρδιώνουν, κ’ αι μητέρες

« Εύγε τέκνα μας » τους λέγουν,

Κ’ εις τον πόλεμον τους στέλλουν,

Έως πότε η δουλεία ;

Ζήτω η Ελευθερία.

 

Τα σπαθιά των γυμνωμένα

Προς τον ουρανόν στρεμμένα,

Σταυρωμένα τα κλονούσι,

Όσο να σπιθοβολούσι^.

Κ’ ασπαζόμεν’ είς τον άλλον,

Όρκον κάμνουσι μεγάλον

Τότε μόνον να τ’ αφήσουν,

Αφ’ ού τους εχθρούς νικήσουν,

Ναί μά πίστιν ! Μά Πατρίδα,

Μά την εις Θεόν ελπίδα !

Της Ελλάδος η πριν δόξα

Με των τέκνων της τα τόξα

Θέλει πάλιν επιστρέψη,

Νέους ήρωας να στέψη.

« Έως πότε η τυραννία ;

   Ζήτω η Ελευθερία ».

 

Τρόπαια του Μαραθώνος

Δεν ηφάνισεν ο χρόνος,

Μήτε Σαλαμίνος έργα

Των Ελλήνων (θαύμα μέγα!).

Οι Γραικοί ανιστορούνται

Και καλά τα ενθυμούνται

Πρόγονοί των είν’ ο Μίνως,

Λυκούργος, Σόλων εκείνος,

Μιλτιάδης, Λεωνίδης,

Μετ’ αυτών ο Αριστείδης,

Και Θεμιστοκλής ο μέγας,

Ως αυτός άλλος κανένας.

Σιωπώ τοσούτους άλλους

Άνδρας θαυμαστούς μεγάλους

Έως πότε η δουλεία ;

Ζήτω η Ελευθερία.

 

Τούτους οι Γραικοί μιμούνται,

Τούρκους πλέον δεν φοβούνται

Την ζωήν καταφρονούσι

Τους τυράννους δεν ψηφούσι^.

Παρά να υποταχθώσι

Προτιμούν να φονευθώσιν.

Εις Γραικούς κόποι και πόνοι,

Είν’ ουδέν, μόνοι και μόνοι

Τους εχθρούς να πολεμήσουν

Δύνανται και να νικήσουν.

…

« Έως πότε η τυραννία ;

    Ζήτω η Ελευθερία ».

 

 

 

                                 Αδαμάντιος Κοραής

 

 

 

 

 

 

[ Το «άσμα πολεμιστήριον» εμβατήριον του Αδαμαντίου Κοραή εδημοσιεύθη το πρώτον εν τη Αιγυπτιακή τυπογραφία τω 1800.

 

  Το άσμα το εντόπισε ο Ιάκ. Χ. Δραγάτσης όπως γράφει ο ίδιος: «αναδιφών παλαιόν γερμανικόν περιοδικόν, εκδιδόμενον κατά τα έτη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, εύρον εν αυτώ πολλά τα σχετικά προς την Ελλάδα και τα Ελληνικά πράγματα, εν οίς και ποιήματα εθνικά μετενηνεγμένα εις την Γερμανικήν.

 Μεταξύ τούτων είνε και εν εμβατήριον του Κοραή, το οποίον κατά την εν τέλει της Γερμανικής μεταφράσεως σημείωσιν του μεταφραστού Wurm: « Το άσμα τούτο αρχικώς είνε: “Άσμα Ελευθερίας των εν Αιγύπτω αγωνιζομένων Ελλήνων”. Εξεδόθη το πρώτον εν τη Αιγυπτιακή τυπογραφία τω 1800. »   

 

  Ο Ιάκωβος Δραγάτσης το απέστειλε στο περ. «Η Εικονογραφημένη», το οποίο και το δημοσίευσε. Ο τίτλος της δημοσίευσης: «Έν επικαιρότατον ποίημα του Κοραή».

 

πηγή: περ. « Η Εικονογραφημένη »

  (διευθυνταί Δήμος Βρατσάνος, Κ. Λαδόπουλος)

Αθήναι,

Έτος ΙΕ΄, αριθμός 172-175,

Φεβρ-Μαρτ-Απρ-Μάιος 1919, σ. 27

 

 

  Ηλεκτρονική δνση του παρόντος τεύχους του περιοδικού:

       Τεύχος 172-175 (Φεβρουάριος-Μάιος 1919)

 

 

       ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

       ( εδώ από το άσμα έχουν αφαιρεθεί τρεις στίχοι από την προτελευταία στροφή και ολόκληρη η τελευταία στροφή που αναφέρεται στο ρόλο των Γάλλων και στο ότι θα συνέβαλλαν στην ελευθερία της Ελλάδος.

   Ας σημειωθεί ότι στη γερμανική μετάφραση του άσματος οι Γάλλοι είχαν αντικατασταθεί με Γερμανούς. )

 

 

 

 

   

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "