Αλέξανδρος
Κατακουζηνός
«
Τέρψις μου και θέλγητρόν μου »
ποίημα,
1877
ποιητική
συλλογή « Ερωτικόν Χαρτοφυλάκιον
»
«
Τέρψις μου και θέλγητρόν μου »
Τέρψις
μου και θέλγητρόν μου οι πυρώδεις οφθαλμοί σου,
Το
γλυκύ μειδίαμά σου, η σειρήνιος φωνή σου.
Συ
μ’ ενέπλησας αγάπης, συ μ’ ενέπλησας ελπίδων
Εκ
της ώρας ότε κόρην αγλαόμορφον σε είδον.
Ως
πιστή σκιά βαδίζω εις τα ίχνη των ποδιών σου.
Όταν
ομιλής με θέλγεις, και το φως των οφθαλμών σου
Αμαυρόνει
μου τας όψεις, ως οπόταν τις τολμήση
Τον
ακτινοβόλον δίσκον του ηλίου ν’ ατενίση.
Με
το σκήπτρον του τυράννου την καρδίαν μου κατέχεις.
Εις
την κλαυθμηράν φωνήν μου, εις τους γόους δεν προσέχεις.
Πρόσταξέ
με, και το στήθος αφού κόψω και ανοίξω,
Πόσον
πυρ με διακαίει, πόσαι φλόγες, θα σοι δείξω.
Αλέξανδρος Κατακουζηνός
[ το ποίημα
του Αλέξανδρου Κατακουζηνού
« Τέρψις μου και θέλγητρόν μου »
από την ποιητική του συλλογή
« Ερωτικόν Χαρτοφυλάκιον »,
Εκ του τυπογραφείου
Παρνασσού, Αθήνησιν, 1877 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
πηγή εγγραφής: Ανέμη
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.