Γεράσιμος Σπαταλάς
«
Στη Λογική »
ποίημα,
1927
δημοσίευση
περ. « Λογοτεχνική
Επιθεώρηση »
« ΣΤΗ
ΛΟΓΙΚΗ »
Γιατί ζητάς τα αισθήματα στα ζωντανά
μου στήθια
να θάψεις, λογική ;
Ποιά
μάταιη πείρα σ’
έπεισε πως είναι
μιά η αλήθεια
και δένει τη ζωή ;
Ωραίο να ζεις αμέριμνος σα ρυάκι
που κυλάει
μέσα σε κάμπο
αργό,
Μά
είνε κι’ ωραίο να πολεμάς σαν Οδυσσέας, που
πάει,
στεριές και
πέλαα
σκίζοντας, να βρει κάτι
ακριβό.
Μά εμέ μου αρέσει στα
γκρεμά που τριγυρνάω να φτάσω
στην τρίψηλη κορφή,
Κι’ από τη
μέθη του γκρεμού
στη λήθη
να περάσω
σαν φλογιστός αερόλιθος
που λυώνει όπως χυθεί.
ΓΕΡ. ΣΠΑΤΑΛΑΣ
[ το ποίημα
του Γεράσιμου Σπαταλά
« Στη Λογική »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Λογοτεχνική
Επιθεώρηση »
Αθήνα,
αριθμός 2, Μάρτης 1927, σ. 19 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.