Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη - "Το τραγούδι της Καλυψώς" - ποίημα, 1938 - δημοσίευση περ. "Νεοελληνική Λογοτεχνία" (Αθήνα)

 

Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη

« Το τραγούδι της Καλυψώς »

ποίημα, 1938

δημοσίευση περ. « Νεοελληνική Λογοτεχνία »

 

 

 

 

 

               « Το τραγούδι της Καλυψώς » 

 

 

Μύρια αρώματα ανασαίνει

γύρω μου όλο το νησί.

Μα το χτένι μου όλο υφαίνει,

κ’ η σαϊτα φτερωμένη,

πηγαινόρχεται η χρυσή.

 

Με γλαυκό πλουμίζω νήμα

το στημόνι το λευκό,

νυφικό να γίνει ντύμα,

γλυκοφίλητο σαν κύμα,

στο κορμί το θεϊκό.

 

Το γαμπρό μου στέλνει η μοίρα

σ’ έναν ξένο ναυαγό.

Θα του πλύνω την αρμύρα,

θα τον ντύσω με πορφύρα,

θα τον κάμω εγώ θεό.

 

Όλα γύρω μου είναι θεία

το νησί μου, μια πνοή,

τραγουδάει την ευτυχία^.

Είν’ η μόνη αθανασία

η αγάπη στη ζωή.

 

 

 

Έτσι ετραγούδα η Καλυψώ στο μυροβόλο αγέρι.

Η βάγια στην ερωτική την κλίνη ανθούς σκορπούσε.

Κι’ ο Ερμής, το πικρομήνυμα του χωρισμού να φέρει,

από τον Όλυμπο, στη γη, μαύρος αητός, χυμούσε.

 

 

 

 

                            ΣΟΦΙΑ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ

 

 

 

 

[ το ποίημα

της Σοφίας Μαυροειδή-Παπαδάκη

« Το τραγούδι της Καλυψώς »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Νεοελληνική Λογοτεχνία »

  ( διευθυντής: Τώνης Ζαχαράκης )

Αθήνα,

Χρόνος Α’,

τεύχος 11-12, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1938, σ. 509 ]

 

 

                    ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

  

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "