Ναπολέων Λαπαθιώτης
«
Ύμνος ! »
ανέκδοτο
ποίημα
μεταθανάτια
δημοσίευση περ. « Νέον Πνεύμα »
« ΥΜΝΟΣ ! »
Σα μιάν ωραία
φωτιά, που
όλο κι’
απλώνει,
Σα φοινικιά,
που φούντωσε
όλο κλώνοι,
— Έτσι πλαταίν’
η πύρινη Κραυγή !
Και σα λιοπύρια,
και σαν καλοκαίρια,
Ολούθε σκάζ’
η Ελπίδα μας ακέρια,
Και πάλλεται, γλαυκή, μέσ’
την Αυγή !
— Δεν είναι καιρός πιά, βαρειά θαμένη,
Η Βούλησή μας άβουλη να
μένη,
Γιατί, κρυφά, το
θένε μερικοί
!
Πάμε, μπροστά
! Στις Δόξες, στους
Θανάτους,
Μακρυά απ’ τα πλάνα τα όρια τα
στενά τους,
Όπου μας κράζει τ’
Όνειρον, εκεί !
Είναι βαρύ, το ξέρω
στα έρμα
ξένα,
Να πνίγης
τα γλυκά
της γης,
ωϊμένα,
— κι' η μαύρη
νοσταλγία να
σε βαρή :
Μά
να λιγάς,
γιατί το
θένε κάποιοι,
Μικροί, νεκροί,
κι’ ανήκουστοι και σάπιοι,
Απ’ όλ’ αυτό, δεν είναι
πιό βαρύ ;
— Γύρω και
πέρα, πάνου, κάτου, στ’
άστρα,
Άστραψε μια φωνή, πλατειά και
πλάστρα !
— Και τώρα
εγώ, που
ο νους μου όλος πονεί,
Εγώ, που
ως χτές κυλούσα πράα
σα λίμνη,
Στα
χείλια μου, ξεσπάν αντάρες, ύμνοι,
Και πάω
κι’ εγώ, στην άφραστη Φωνή
!
( Α ν έ κ δ ο τ ο )
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
[ το ποίημα
του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη (+ 1944)
« Ύμνος ! »
δημοσιεύθηκε μεταθανάτια στο
περ.
« Νέον
Πνεύμα »
( διευθυντής: Διονύσιος Ι. Βογόπουλος )
Αθήναι
Έτος Β’, περίοδος Β’,
αριθμός φύλλου 9, Ιούλιος 1945, σ. 11 ]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.