Μυρτιώτισσα - " Όλα στραβά κι' ανάποδα... " - ποίημα, 1935 - δημοσίευση περ. "Ελληνικά Φύλλα" (Αθήνα)

 Μυρτιώτισσα

« Όλα στραβά κι’ ανάποδα… »

ποίημα, 1935

δημοσίευση περ. « Ελληνικά Φύλλα » 

 

 

 

 

 

 

 

 

        « Όλα στραβά κι’ ανάποδα… »

 

 

Όλα στραβά κι’ ανάποδα εδώ κάτω,
βογγάει ο πόνος, δέρνετ’ η οργή,
και το ποτήρι πίνουνε ως τον πάτο,
όποιοι τους είναι αδύνατη η φυγή.

Αδύνατη η φυγή είναι και για μένα,
μά πιά δεν κλαίω και μήτε πολεμώ,
προσμένω με τα χέρια σταυρωμένα
τον ανεπάντεχό μου λυτρωμό.

...Πικρότατη ψυχή, που τώχες τάμμα
τη Μοίρα μου τη στρίγγλα να βοηθάς,
που ήσουν θεός και δαίμονάς μου αντάμα,
που έφυγες κι’ όμως πάντα μ’ ακλουθάς.

Φαρμακερή μου οχιά που με τυλίγεις
στις δίπλες σου, ολέθριο ερπετό,
που μήτε μ’ άπολάς, μήτε με πνίγεις,
το σπλάχνος σου έχω πάψει να επαιτώ.

Ένα κρυφό, μουγγό, τεράστιο πείσμα
την ύπαρξή μου ακόμα συγκρατεί,
δέχομαι της ζωής το αιώνιο σείσμα
κατάσταση σα νάναι υποφερτή...

 

                                                     ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

της Μυρτιώτισσας

« Όλα στραβά κι’ ανάποδα… »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ελληνικά Φύλλα »

  ( διευθυντής: Μάριος Βαϊάνος)

Αθήνα,

Χρόνος Α’, τεύχος Β’, Απρίλιος 1935, σ. 37  ]

 

 

            ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )  

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "