Κωνσταντίνος Καβάφης (Κ.Π. Καβάφης) - " Ένας γέρος " - ποίημα - δημοσίευση 1925 περ. "Νέα Τέχνη"

 

Κωνσταντίνος Καβάφης (Κ.Π. Καβάφης)

« Ένα γέρος »

ποίημα (1897) 

δημοσίευση 1925 περ. « Νέα Τέχνη »

 

 

 

 

 

 

 

 

              « ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ »

 

Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος·
με μιάν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Και μές στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύνομι, και λόγο, κ’ εμορφιά.

Ξέρει που γέρασε πολύ^. το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ’ εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθες. Τί διάστημα μικρό, τί διάστημα μικρό.

Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα^.
και πως την εμπιστεύονταν πάντα—τί τρέλλα !—
την ψεύτρα που έλεγε^. «Αύριο. Έχεις πολύ καιρό.»

Θυμάται ορμές που βάσταγε^. και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
καθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.

… Μά απ’ το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι’ αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.

 

 

                                                Κ.Π. Καβάφης

 

 

 

[ το ποίημα

του Κωνσταντίνου Καβάφη (Κ.Π. Καβάφη)

« Ένας γέρος »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Νέα Τέχνη »,

 (διευθυντής: Μάριος Βαϊάνος)

Αθήναι,

Έτος Β’, αριθμός 1-2, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1925, σ. 2 ]

 

 

 

                         ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

[ ως χρονολογία πρώτης δημοσίευσης του συγκεκριμένου ποιήματος ο Edmund Keeley στη μονογραφία του «Η Καβαφική Αλεξάνδρεια» [Cavafy’s Alexandria, Harvard University Press, 1976], Ίκαρος Αθήνα, 1979, 1991 (μτφρ. Τζένη Μαστοράκη) δίνει το 1897 ] 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "