Κλαύδιος Μαρκίνας - "Θυσία" - ποίημα, 1925 - δημοσίευση περ. "Νέα Τέχνη" (Αθήναι)

 

Κλαύδιος Μαρκίνας

« Θυσία »

ποίημα, 1925

δημοσίευση περ. « Νέα Τέχνη »

 

 

 

 

 

 

 

                       « Θυσία »

 

 

Στα σκοτεινά λαγκάδια τα παρθένα,
που οι λύκοι τα πατούν και τα ζαρκάδια,
θα σύρω τα όνειρά μου τα θλιμμένα
κάποια χλωμά του φθινοπώρου βράδυα.

Στα ερημικά και πένθιμα λιμάνια,
που η καταχνιές απόμειναν κ’ οι γλάροι
θα σύρω την περήφανη μου ορφάνεια
μιά μέρα παγωμένη του Γεννάρη.

Στα σιωπηλά κι’ απέραντα σαλόνια
που την παληά αρχοντιά πικροθυμούνται
θα σύρω τη βουβή μου καταφρόνια
μιά νύχτα που όλα γύρω θα κοιμούνται.

Και μιάν αυγή που τ’ άστρα θα πεθαίνουν
θυσί’ ακριβή, θα πάω να τα προσφέρω
τα δάκρυα τα στερνά που μ’ απομένουν
στον τάφο που μονάχα εγώ τον ξέρω.

 

 

                                             Κλαύδιος Μαρκίνας

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Κλαύδιου Μαρκίνα
« Θυσία »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Νέα Τέχνη »,

 (διευθυντής: Μάριος Βαϊάνος)

Αθήναι,

Έτος Β’, αριθμός 1-2, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1925, σ. 4 ]

 

 

 

                                  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

 

                 poeta greco Ignoto                                               

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "