Δημήτριος
Καμπούρογλους
«
Η Μυρσίνη »
ποίημα,
1873
« Η Μυρσίνη
»
Ήθελα
κ’ εγώ να κάμω
μια
φορά τον ποιητή,
και
αγάπησα μια κόρη,
όπως
αγαπούν αυτοί.
Ήτον
όλο λυπημένη,
κίτρινη,
’ψηλή, λυχνή,
σκελετός,
δεν είχε κρέας,
ψυχή
μόνον και φωνή.
Την
αγάπησα, μου είπε
πως
με αγαπά κι αυτή,
πίστευσα
γυναίκας λόγια,
κουταμάρα
διαλεχτή.
Έχασα
την ησυχιά μου,
έχασα
τα γέλια μου,
όλο
και παραπατούσα,
κούναγα
τα χέρια μου.
Μέσ’
στο δρόμο τραγουδούσα
μού’φευγαν
τα λόγια μου,
έσκυβα
την κεφαλή μου.
στράβωνα
τα πόδια μου.
‘Οποιος
μ’ έβλεπε στο δρόμο
παραμέριζε
ευθύς,
κ’
έλεγε αυτός θα είναι,
ή
τρελλός ή ποιητής.
Καιρό
είχα τη Μυρσίνη
να
ιδώ στη Μουσική
έξαφν’
έξαφνα τη βλέπω
μά
διαφορετική.
Κατασπροκοκκινισμένη,
ζωηρή
και πεταχτή,
έτριψα
τα μάτια κ’ είπα,
η
Μυρσίνη να ’ν’ αυτή;
Πότε
μ’ ένα ομιλάει,
πότε
άλλον χαιρετά,
σ’
άλλον το μανδύλι βγάζει,
άλλον
βλέπει και γελά…
Έκανε
πως δεν με ξέρει,
μήπως
άλλαξα κ’ εγώ
και
δεν με γνωρίζει πλέον;
Δεν
ειξεύρω τί να πω !
Μιάν
ημέρα την ευρίσκω
σ’
ένα σπίτι μοναχή,
- έλα να σου πω, Μυρσίνη,
Τί
κατάστασ’ είν’ αυτή;
Γέλασε,
κι αφού μου κάνει
μια
μετάνοια ευγενική,
χωρίς
να μου είπει λέξι,
φεύγει,
και μ’ αφήνει εκεί !
Δημήτριος
Καμπούρογλους
[ το απόσπασμα του
ποιήματος
του Δημ. Καμπούρογλου
« Η Μυρσίνη »
( το όλον ποίημα έχει 24 στροφές,
εδώ μόνον
οι 12 πρώτες στροφές)
από την ποιητική του
συλλογή
« Η φωνή της καρδιάς μου », 1873 ]
( πηγή καταγραφής:
«Δημ. Βικέλας, Εμ.
Λυκούδης, Δ. Καμπούρολγους και άλλοι», (επιμ. Δ. Γιάκος και Α. Φουριώτης),
Βασική Βιβλιοθήκη 21,
Αετός, Αθήναι, 1953 )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.