Πέτρος Δήμας
«
Επίκλιση »
ποίημα,
1938
«
Επίκλιση »
Ώ! τα θλιμμένα
σούρουπα τα
φθινοπωρινά,
γιομάτα πλάνους
ρεμβασμούς κι’
άρρωστη νοσταλγία.
γιομάτα από
’να ρώτημα κρυφό, που
τυραννά:
«Ώστε ήταν όνειρο
και πάει,
του θέρους η
μαγεία;...»
Ώ! τα θλιμμένα
σούρουπα τα
φθινοπωρινά.
— Πάρτε με
και λικνίστε με, καράβια σιωπηλά.
Με κούρασαν οι
λογισμοί και τα σοφά βιβλία.
(Το υγρό φθινοπωριάτικο σουρούπωμα
κυλά
και στάζει εντός μου αβάσταγη τεφρή μελαγχολία).
— Πάρτε με
και λικνίστε με, καράβια σιωπηλά.
ΠΕΤΡΟΣ Α.
ΔΗΜΑΣ
[ το ποίημα
του Πέτρου Α. Δήμα
« Επίκλιση »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Νεοελληνική Λογοτεχνία »
(διευθυντής: Τώνης Ζαχαράκης)
Αθήνα, Χρόνος Α’, φύλλο
5, Απρίλης 1938, σ. 203 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.