Κώστας Μισαηλίδης
«
Έφεσος »
ποίημα,
1909
«
ΕΦΕΣΟΣ »
Περίλυπος αναμεσό στα ερείπιά σου
με βαρυοστέναχτη
καρδιά πλανιέμαι
και μέσα εις των
αιώνων το γοργοκύλισμα
πόσα δεν ευλογώ, δεν
καταριέμαι!
Πάνω στα μαυρισμένα ετούτα μάρμαρα
ο μαύρος πόθος γράφει
τ' όνομά του
και το κακούργο χέρι
βλέπω απότομο
τον πάπυρο ν’ αρπάζη
του Αθανάτου.
Ο κόσμος
το θεμελιωτή τον ξέχασε,
μά του Ηροστράτου τ
’ όνομα θυμάται
κι’ εδώ στα γκρέμια
αισθάνομαι χαλάσματα
κάτι απ’ τον άγριο
πόθο να πλανάται.
Έφεσος, Μάης 1907.
Κώστας Μισαηλίδης
[ το ποίημα
του Κώστα Μισαηλίδη
« Έφεσος »
(γραφή: Έφεσος, 1907),
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Χρονικά »,
Εν Κωνσταντινουπόλει,
Έτος Α’, τόμος Β’, αριθμός 2,
Σάββατον 12 Σεπτεμβρίου 1909,
σ. 14 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.