Κώστας Αβραμόπουλος
« Γυναίκες »
ποίημα,
1943
« ΓΥΝΑΙΚΕΣ
»
Γυναίκες !...
Έτσι σας λεν : Ποιός
ξέρει το γιατί
και ποιός θα μάθει
αφού για σας, ποτέ
δέ μίλησαν προφήτες.
Άγνωρες πάντα : Κι αν
κρύβετε εντός σας όλα τα πάθη,
ούτ’ Εύες είστε,
ούτε Παναγίες, ούτ’ Αφροδίτες...
Ό,τι ωραίο κι’ αγνό η Φύση πλάθει
στη
γή, μ’
αντίθετα χαρίσματα στολίζει
όπως από το ρόδο
βγαίνει αγκάθι
κι’
από τ’ αγκάθι
ρόδο ανθίζει.
Μά εσείς, φαίνεται, κι’ άλλου
πλανήτη θα’στε κράμα
κι’
άλλα μυστήρια
κρύβετε μες της καρδιάς τα βάθη
γιατί, είτε
με γέλιο σας είτε με κλάμα,
μαραίνετε και
το ρόδο και τ’
αγκάθι!...
ΚΩΣΤΑΣ Δ.
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
[ το ποίημα
του Κώστα Αβραμόπουλου
« Γυναίκες »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Παλαμικά Γράμματα »,
Αθήνα,
Χρόνος Α’, τεύχος 1, Νοέμβριου 1943, σ. 16]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.