Σοφία Μαυροδειδή - "Η Δασκάλα" - ποίημα, 1930 - περ. "Ο Λόγος" (Αθήνα)

 Σοφία Μαυροειδή

« Η Δασκάλα »

ποίημα, 1930

 

 

 

          « Η ΔΑΣΚΑΛΑ »

 

 

Πόσες φορές αποτραβιέται
μονάχη πέρα απ’ τα παιδιά
και πικραμένη συλλογιέται
όσα της σφίγγουν τη καρδιά
ώ τα χρυσά που εφύγαν νιάτα
μ’ όνειρα πόσα ήσαν γεμάτα!

Προβιβασμός, υποτροφία,
κάποια της τύχης αλλαγή
δυό τρία χρόνια υπηρεσία
κι’ ένας λεβέντης μιάν αυγή
που θα την κλειούσε αρχόντισά του
στο σπίτι του και στην καρδιά του

Μά ’ταν φτωχό το σπιτικό της
και καρτερούσαν να θραφούν
γονιοί κι ’ αδέρφια απ’ το μιστό της
και χρέη παληά να πλερωθούν
κι’ αυτός μικρός δεν εξαρκούσε
κι’ όλο πιο μπρος τον εξοφλούσε.

 

Έχει σβυστεί στο πρόσωπό της
κάθε της νιότης ωμμορφιά^.
κι’ όσα διδάσκει στο σκολειό της
δεν τα πιστεύει εκείνη πια.
κι’ όλο και γίνεται η δασκάλα
πιο νευρική και πιο ασπρομάλλα.

Άλλες μαθήτριες παντρευτήκαν,
άλλες, παιδάκια, εγίναν νιές
από τη μνήμη της σβυστήκαν
πόσες εδίδαξε γενιές^.
στη νιότη τους π’ ανθεί και δένει
μετράη τα χρόνια της θλιμμένη

Κι’ όμως στην έδρα της, εκείνη
για λευτεριά, για δικιοσύνη
διδάσκει πάντα και κηρύττει
με ραγισμένη τη φωνή
π’ όλο και βγαίνει πιο βραχνή
από το χρόνιο φαρυγγίτη.

 

             ΣΟΦΙΑ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ 

 

 

[ το ποίημα

της Σοφίας Μαυροειδή

«Η δασκάλα»

δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ο Λόγος »,

Αθήνα,

(διευθυντής: Άγγελος Τερζάκης),

Χρόνος Α’, φύλλο 1, 1930, σ. 10]

 

 ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό ) 

[ το ίδιο ποίημα 

δημοσιεύθηκε επίσης

στο περ. "Ολυμπιακά",

Αθήναι,  

Ετος Α', αριθ. 1, 

Πανηγυρικόν Τεύχος, Ιανουάριος 1931, σ. 6 ]  

                 poeta greco Ignoto

         " ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "