Γεώργιος Πελλερέν
«
Χωρισμός »
ποίημα,
1931
« ΧΩΡΙΣΜΟΣ
»
Ήτανε δείλι
έρημο, μά τόσο ερημικό
ένα
χλωμό και πένθιμο του
χινοπώρου δείλι
π’
αθέλητά σου όλ’
η καρδιά πονούσε και στ’ αχείλι
σαν πικραμένο σού’φερνε τον αναστεναγμό...
Εικόνα γύρω χωρισμού,
πικρή και μαραμένη
Σαν
ένα βράδυ μιάς
γιορτής που σκόλασε γοργά
και τέλειωσε και
διάβηκε κι η ερημιά
‘πομένει...
Το καλοκαίρι
διάβαινε στο χινοπώρι πειά…
Σε κάποιας
λεύκας έρημης την
πειό ψηλή κορφή
δυό
φύλλα που
απόμειναν, στο βραδυνό τ’ αγέρι
σιγότρεμαν— σαν δυό
ψυχές, που μιας
λαχτάρας χέρι
πριν γωριστούν ενώνει τες σ’
ένα στερνό φιλί.
Κρατώντας το
χεράκι της, την
κύτταζα με πόνο
κι’
ήταν ο
νους μου έρημος και θλιβερή η ψυχή.
Για μένα, αυτή ήταν όλ’ η Γης κι’
αυτή είχ’ εμένα μόνο
άνδρα, αδελφό και σύντροφο
και φίλο
κι’ εραστή...
Και λίγο-λίγο
τρέμοντας τα
δυό της λεύκας φύλλα
σ’
εν’ αγεριού
ανατάραγμα χωρίσανε στερνά...
ενώ
’πτά ωραία
μάτια της ευγενικό εκύλα
το δάκρυ, όταν χωρίσαμε κι’ εμείς για
πάντα πειά...
Γ. ΠΕΛΛΕΡΕΝ
[ το ποίημα
του Γεώργιου Πελλερέν (Γεώργιου Χατζή)
« Χωρισμός »
δημοσιεύθηκε στο περ.
« Ολυμπιακά
»,
Αθήναι,
Έτος Α’, αριθ. 1, Ιανουάριος
1931, σ. 18]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.