«
Η Νιόνυφη »
δημοτικό τραγούδι
«
Η ΝΙΟΝΥΦΗ
»
Συμπεθεριό ροβόλαγε σε μια ψηλή
ραχούλα
κι’ όσοι φοράν τα κόκκινα είναι οι
συμπεθέροι
κι’ όσοι φοράν τα πράσινα είναι οι
δικοί της νύφης.
Κι’ ένας ζουρλός συμπέθερος, ζουρλός
και μεθυσμένος
- Τη νύφην όπου πάμε εδώ σα να’ναι γκαστρωμένη
κάν δυό μηνών, κάν τριών μηνών κάν
τέσσερα φεγγάρια.
Κι’ η πεθερά που τ’άκουσε πολύ της βαρυφάνη
πιάνει δυό φίδια ζωντανά τα
ξεροτηγανίζει
- Για πάρε
νύφη όχ το μεζέ και δάγκωσε όχ το χέλι
Το χέρι η δόλια άπλωνε, μεζέ να πάρ’
η μαύρη
μά με την πρώτη δαγκωνιά η δόλια
εφαρμακώθη.
Νεράκι τους εγύρεψε : Νερό για τη
ψυχή σας
- Εδώ
νερό δέ βρίσκεται, νερό και δεν πουλιέται,
- Νερό
χρυσό μου στέφανο, καλέ μου νοικοκύρη
νεράκι δώσε μου να πιώ, νερό για την
ψυχή σου.
Τρέχει και παίρνει ο άμοιρος νερό να
πάει να φέρει
μά ως που να πάει κι’ ως που να ρθεί τη
βρίσκει πεθαμένη.
( Μωραϊτικο δημοτικό τραγούδι)
( καταγραφή Βαγγέλη Γιαννικοπούλου)
πηγή: Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά,
τόμος Ε’, 1961, σ. 317.
poeta greco Ignoto
" ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.