Ιωάννης Μ.
Παναγιωτόπουλος
« Picturae Parietum
»
ποίημα,
1923
« PICTURAE PARIETUM »
Κάποιες παλιές πως αγαπώ κι αβρές
τοιχογραφίες :
Καμαρωτές αρχόντισσες
κ’ ευγενικές κυρίες,
Ωραία παιδιά
με μάτια υγρά και σαν
συλλογισμένα,
Πολεμιστές με τα δαμασκηνά
σπαθιά γυρμένα
Σα να κοιτούνε προς
τη γή·
Μά πιό μου αγαπημένες
Είνε οι γλυκές
Μαντόνες κ’ οι γελούμενες παρθένες,
Οι σενιορίτες, που
αγαπούν τα εξωτικά μεθύσια,
Τα ηλιοψημένα, ερωτικά της Προβηγκίας κορίτσια
Κ’ οι Βενετσάνες
Κοντεσσίνες, που η άγρια ομορφιά τους
Σκορπάει γλυκούς, παθητικούς,
ιδιότροπους θανάτους
Και του Βυζάντιου οι
σοβαρές θλιμμένες πατρικίες.
Καμαρωτές αρχόντισσες
κ’ ευγενικές κυρίες
Σα να μου γνέφουν
στα βαθιά κ’ ηδονικά όνειρά μου.
Μά εμένα πλιότερο αγαπά και νείρεται η καρδιά μου
Στουςς τοίχους
κάποιων παλαιϊκών στοών ζουγραφισμένες
— ΄Ανθη καιρών και
τόπων — τις αβρές, γλυκές παρθένες.
ΙΩΑΝ. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
[ το ποίημα
του Ιωάννη Μ. Παναγιωτόπουλου
« Picturae Parietum
»
δημοσιεύθηκε στο περ.
«Ερανιστής»,
Αθήνα,
(εκδότης: Ρ.Λ.
Κωστόπουλος),
Έτος Α’, αριθ. φύλλου 2, Οκτώβριος 1923, σ. 20 ]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.